Στα λημέρια σου να με πάς...

        Ο Απρίλιος σαν μήνας προσφέρεται για να κάνει κανείς τον τουρίστα στην πόλη.Περπατώντας αρχικά στην Σόλωνος , τον μαγικό δρόμο με τα βιβλιοπωλεία αισθάνεται κανείς περίεργα σκεπτόμενος πως εκεί έχουν περπατήσει μεγάλοι λογοτέχνες,άνθρωποι του πολιτισμού.Νιώθεις κάτι παλιό να πλανιέται στην ατμόσφαιρα,κάτι σπουδαίο και πρωτόγνωρο.Περπατώντας λοιπόν το μάτι σου γλιστρά σε κάποια stands με μερικά παλιά και σκονισμένα βιβλία.Βιβλία απο δεύτερο χέρι,βιβλία με κιτρινισμένες σελίδες,δερματόδετα εξώφυλλά,βιβλία με την υπογραφή του λογοτέχνη,βιβλία που κρύβουν κάτι απο τον προηγούμενο αναγνώστη τους μέσα,βιβλία με αξία συναισθηματική.Η μικρή μανία για το θέατρο με καταβάλλει,αποφασίζω να αγοράσω τα άπαντα του Shakespeare στα νέα αγγλικά.Μαγεμένη απο τον χώρο με τους κρυμένους θησαυρούς ρωτάω τον κύριο που είχε το παλαιοβιβλιοπωλείο:
-Θα μπορούσα να βγάλω μερικές φωτογραφίες το μαγαζί σας;
-Κανένα πρόβλημα!

Επειδή η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά, σκέφτομαι την ανοησία που μόλις ξεστόμισα.Μαγαζί!Μα μαγαζί;; Ενας χώρος πολιτισμού,παρελθόντος,βιβλίων!;
Αφού έβγαλα τις φωτογραφίες μου, περπατήσαμε προς Εξάρχεια,τα διαβόητα Εξάρχεια λοιπόν.Εκεί βρήκα, με δυκολία μεν το βιβλιοπωλείο για να πάρω το σύγγραμα που μου έλειπε,το οποίο μάλιστα είχε 1000 σελίδες.Κανονικό βαράκι! :Ρ
        Αφού πήραμε μετρό και πήγαμε μέχρι το Μοναστηράκι και φάγαμε κάτι σουβλάκια,

 (πόσο χαίρομαι να βλέπω τουρίστες!!!Ακούς να μιλούν άλλοι αγγλικά,γαλλικά ισπανικά και ουτω καθεξης,κυκλοφορούν παντού με τα τιραντάκια οι γυναίκες,με τις βερμούδες οι αντρες και φέρνουν το καλοκαίρι μια ώρα νωρίτερα.)κατευθυνθήκαμε προς το Συνταγμα!Πήγαμε για να χαζέψουμε στον Εθνικό Κήπο!Καθίσαμε στα νοσταλγικά παγκάκια και συζητήσαμε μέχρι τελικής πτώσης απο τα γέλια.Σαν άλλοι πειρατές καταστρώσαμε ένα σχέδιο για κάτι που θέλαμε να κάνουμε.Μετά η ευχαριστη μέρα τελείωσε καθώς είχαμε Πολιτική Οικονομία!Ένα μαθημα που μ'αρέσει και δεν μ'αρέσει,που σκέφτομαι να πάρω κατεύθυνση στα οικονομικά αλλά απο την άλλη λέω άστο καλύτερα.Η σχέση μου με αυτό το μάθημα είναι αμφίδρομη.Με παρηγορεί το γεγονός ότι το βιβλίο είναι καλογραμμένο!Κανονίσαμε και την επόμενη μέρα να πάμε στο Εθνικό Κήπο μαζί με μία ακόμα φίλη μας!

  Επειδή τυχαίνει να μένει εκείνη στην ίδια περιοχή με εμένα, πήγαμε μαζι στο Σύνταγμα και περιμέναμε την άλλη κοπέλα.Μιλάμε στο τηλέφωνο
-Πού είστε;
-Συνταγμα!
-Α και εγώ τωρα βγαίνω απο το μετρό!
Περιμέναμε, περιμέναμε!
(Έκανα τις μυστικές συνεννοησεις στο μεσοδιάστημα,χωρίς να πάρει χαμπάρι η αλλη που ήταν μαζί μου.)
Το τηλέφωνο ξαναχτυπάει!
-Που είστε;
-Συνταγμα σε περιμένουμε!
-Α  εγώ είμαι στον Εθνικό Κήπο!
(Η αλλη κοκκινίζει,γινεται σαν παντζάρι,πιπεριά και μπαρούτι μαζι!)
-Πάει καλάααααα;;;
-Εντάξει πάμε θα την βρούμε εκεί μην νευριάζεις!(Εγω ο καθησυχαστης)
Προχωράμε,προχωράμε
την βλέπουμε να κάθεται σε ενα παγκάκι κάτω απο κάτι παράξενα μωβ λουλούδια που δεν ξέρω πως λέγονται αλλά δημιουργουν ατμόσφαιρα και μυρίζουν θαυμάσια!

Η άλλη αρχίζει να γκρινιάζει:
-Καλά δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε να  ....
Βγάζει την τούρτα με τα αναμενα κεράκια !
Να ζήσεις  Αριαννα και  τα υπόλοιπα τα ξέρετε τωρα!Δεν θέλετε να σας τραγουδήσω και το τραγουδάκι,άλλωστε δεν έχω καλή φωνή!Αφού ,συγκινήθηκε,γέλασε,κάτσαμε κανα τρίωρο συζητώντας και τρώγοντας με το κουταλάκι την τούρτα σοκολατίνα,

φυγαμε γιατί για ακόμα μια φορά είχαμε μάθημα!Πολύ βαρετό μάθημα για την ακρίβεια!Αφού το αντέξαμε και αύτό!Με λίγο χασμουρητό,μερικά χάχανα και αρκετους ψιθύρους διαλυθήκαμε ησύχως.
    Πάω σπίτι,κάθομαι για λίγο και βλέπω μήνυμα στο κινητό
΄΄8:00 Πανεπιστήμιο θα πάμε κινηματογράφο!΄΄
 Προφανώς η περίοδος που είχα κλειστεί στον εαυτό και το σπίτι έχει τελειώσει προ πολλού οπότε έβαλα τα μποτάκια μου και ετοιμάστηκα και πάλι να φύγω.Μπορώ να πώ ότι είμαι καλύτερη απο Αγγλίδα,ήμουν εκεί δεκα λεπτά νωρίτερα! :Ρ
  Δεν έχω πρόβλημα να περιμένω, αλλωστε απολαμβάνω να χαζεύω τους περαστικούς,να ανακαλύπτω τι κουβαλά η ψυχή του καθενός,και τα μάτια τους είναι πραγματικός χάρτης στην περιπέτεια αυτή!
H ώρα περνάει με ταχύτητα φωτός,τα παιδιά έρχονται,κατευθυνόμαστε προς τον κινηματογράφο Έλλη.Αναρωτιέμαι . Πως να είναι;Δεν έχω ξαναπάει.Πως να είναι άραγε αυτό το λημέρι;;Θα δούμε την ταινία΄΄Τα παιδιά του πολέμου΄΄Μόλις φτάνουμε αντικρίζω το θέαμα.Λίγος κόσμος,λίγος και καλός!Αυτός ο κινηματογράφος δεν είχε τίποτα απο αυτή την ψεύτικη λάμψη,την δηθενιά και την ασχήμια της εμπορευματοποίησης της Τέχνης του Κινηματογράφου που έχουν τα τεράστια ,γνωστά και σουπερλούξ σινεμά.Έστεκε απλά εκεί περιμένοντας τους ανθρώπους να κοιτάξουν βαθιά μέσα του,να τον ανακαλύψουν.
    Η ταινία ουσιαστικά έδειχνε την ιστορία κάποιων παιδιών απο την Γερμανία που χάνουν τον πατέρα τους που ήταν στρατιωτικός, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την μητέρα τους που πάει να τον ψάξει . Τα παιδιά προκειμένου να επιβιώσουν πρέπει να κατευθυνθούν προς την γιαγιά τους που μένει στο Αμβούργο υπο την καθοδήγηση της μεγαλύτερης αδερφής τους Λόρε.

  Ξεκινώντας το ταξίδι,συναντούν πολλά εμπόδια και δυσχέρειες ωστόσο ως απο μηχανής θεός εμφανίζεται ένας νεαρός Εβραίος ο Τόμας ο οποίος τους βοηθά!

Bέβαια ο Τόμας δεν είναι τόσο αγαπητός απο την Λόρε καθώς έχει προσπαθήσει να την βιάσει στο παρελθόν.Άλλα δεν θα σας πώ,να την δείτε ή να την κατεβάσετε!Πιστεύω ότι άξιζε και ήταν ιδιαίτερα ποιοτική!Και λίγο σκληρή για τους πολύ ευαίσθητους.Μια φίλη μας δεν αντεξε σε κάποια στιγμή και βγήκε απο την αίθουσα!Αφού τελείωσε η ταινία η  ίδια έριξε την ιδέα να πάμε σε ένα ρεμπετάδικο στα Εξάρχεια.Ποιός λέει όχι σε βόλτα;;
    Περπατήσαμε αρκετά για να πάμε στο συγκεκριμένο μαγαζί εν ονόματι ΄΄Εξωστρεφής΄΄

Ήπιαμε και τα κρασιά  μας,γελάσαμε με την ψυχή  μας και τραγουδήσαμε λαικά άσματα!Η ώρα πέρασε και το μετρό κλείνει στις 12 το βράδυ.Καταλαβαίνετε ότι βιαζόμασταν αρκετά για να προλάβουμε και μην την βγάλουμε μέχρι το πρωί σε κανένα παγκάκι.Μέσα στο άγχος και την βιασύνη , κάναμε και επικίνδυνες αποστολές!Περάσαμε με κόκκινο για τους πεζούς τρέχοντας και παρα λίγο να μας πατήσει το τρόλευ!Εγώ δηλαδή την είχα γλιτώσει γιατί πέρασα απο τους πρώτους!Κάποιοι που ήταν πίσω μου και έτρεχαν στο παραλίγο... όμως φίουυ!
Αγαπητέ, λΑτρεμένε οδηγέ του τρόλευ, αν διαβάζεις αυτό το άρθρο, συγνώμη αν  σε κοψοχολιάσαμε εκείνο το βράδυ,είσαι ο καλύτερος και δεν μάσησες!Πάλι καλά που δεν μας πάτησες!Μπήκαμε στο μετρό και πήγαμε σπίτια μας!
                                                         ~End of the day!~
   Όσο ζώ,σαφώς θα ελπίζω!Αλλά ταυτόχρονα θα αποζητώ νέα λημέρια,νέες περιπέτειες,νέους ανθρώπους.Θα το κάνω αυτό προς τέρψιν των ματιών μου,της καρδιάς μου και του μυαλού μου.Θα ακολουθήσω πιστά την συμβουλή του Leo Buscaglia,Θα Ζώ, Θ'Αγαπώ,Θα Μαθαίνω!Το ιδιο να κάνετε και εσείς,γιατί αυτή είναι η ΄΄Ιθάκη΄΄!

Να ψάχνετε, ν'ανακαλύπτετε,ν'ανακαλύπτετε...!

                                                        ~Σας στέλνω τα φιλιά μου~
                                                         ~Καλό Σαββατοκύριακο~

ΥΓ:Ας μου πεί κάποιος επιτέλους πώς βάζω διαλυτικά;Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
ΥΓ2:Ελπίζω να μην σας κούρασα,αλλά ήθελα κάπου να τα πώ!
ΥΓ3:Την αλλη βδομάδα ξεκινάω τρέξιμο στον Εθνικό Κήπο!Δεσμεύομαι και ενώπιον σας!
ΥΓ4:Στην ανάρτηση ήθελα να μιλήσω και για έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο που μπήκε φέτος στην ζωή μου.Τελικά θα κάνω άλλη ανάρτηση,αποκλειστικά για Εκείνον!!


 ~Eπειδή αυτό το τραγούδι το έχω συνδέσει άρρηκτα με το Μοναστηράκι που τόσο αγαπώ~