Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Μου 'φαγες ολα τα δαχτυλιδια~

Από πιτσιρίκα με λέγανε μπαμπέσα , τωρα σε ποιον θα λάχει να δώσω λίγη μπέσα δεν ξέρω και δεν είναι της παρούσης.Πάντως τα δικά μου δαχτυλίδια δεν τα εφαγε κανένας,αλλης τα φαγανε.Ακόμα αναρωτιέσαι ποιός;Τα ενεχυροδανειστηρια που ξεφυτρώνουν παντού σαν τους μανίτους που λέει και η γιαγιά μου,κοινώς σαν τα μανιτάρια.
   Ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα.Εγώ κανονικά επειδή εχω εξεταστική πρεπει να διαβάζω,εε ναι διαβαζω αλλα σαν ανθρωπος και δη σαν πρωτοετης θελω να ξεσκάω και λιγο.Και για να δεις και ποσο διαβάζω σου λέω οτι το πρώτο μαθημα  το πέρασα με 9!Παω λοιπόν βολτα που λές και ενώ περπατούσα βλέπω κυρία,καλοντυμένη ,αγχωμενη και παραταύτα περιποιημενη να μπαίνει  σε ενα ενεχυροδανειστηριο . Τα τζάμια των ενεχειροδανειστηριων ειναι ετσι διαμορφωμενα που ελαχιστα πράγματα φαίνονται αν εισαι  απ'εξω.Προσπαθώ να κρυφοκοιτάξω,βλέπω εναν καναπέ μαύρο σαν αυτους που έχουν οι δυσαρεστοι χώροι,δηλαδη εν ολιγοις τα ιατρεια και τα δικηγορικα γραφεια.Καποιοι περιμενουν με αγωνια,οπως τα παιδια στον παιδιατρο τα οποια επειδη φοβουνται θελουν να ειναι τελευταια στη σειρα,εχουν αγχος και πολλες φορες τρώνε τα νυχια τους.Κάτι ανάλογο ας πουμε οτι συνεβαινε και εκει.!
  Αφού εφυγα απο εκεί και  έφτασα στο καφέ οπου συχναζω ,παραμάσχαλα με ενα βιβλίο(λογοτεχνικο) άρχισα να σκέφτομαι πως είναι δυνατόν να υπάρχουν ανθρωποι που εκμεταλλεύονται τον συνανθρωπό τους οταν έχει ανάγκη;Πως είναι δυνατόν να ξεπουλιούνται τα πάντα για το χρήμα;;Kαι δεν μιλάω για τα δαχτυλιδια της μαδαμ που ξεπουληθηκαν αλλα για τις ηθικές αξίες του καθενός που κάνει αυτή την εκμετάλλευση,γιατί για εμένα δουλειά δεν ειναι!Η οικονομική κρίση θα έπρεπε να μας ενώνει και όχι να μας απομακρύνει.Οι ενεχειροδανειστές,οι λεγόμενοι σε άλλες εποχές μαυραγορίτες,-οχι ,οχι την γλιτωσατε και παλι δεν θα αναφερθώ σε κατοχικες μνημες της γιαγιάς μου,οπως μου τις εχει μεταφερει-μάλλον το έχουν στο χαρακτήρα τους να εκμεταλλευονται τους αλλους,γιατι αν κάποιος είναι ηθικά ευαίσθητος σιγουρα δεν επιλεγει να κανει κατι τέτοιο.
   Ακόμα αναρωτιέμαι αν το να ξεπουλάς τις ηθικές σου αξίες και τη συνειδησή σου,ειναι κάτι αναλογο με αυτό που κάνουν οι εκδιδόμενες γυναίκες,που ξεπουλούν δηλάδη το σώμα τους και παλι για τα χρήματα.Θα μου πείς αυτές ειναι θύματα,δεν το θέλουν αλλά  τις περισσότερες φορές τις αναγκάζουν.Σε αντιθεση οι ενεχυροδανειστές και το θέλουν και το κάνουν και η τσέπη τους φουσκώνει ενόψει της αναγκης των αλλων.Όλα για τα λεφτά πια; όλα;Και όμως η πραγματική αξία του καθενός φαίνεται όταν μείνει χωρίς καθόλου λεφτά.Γιατι πλούτος φίλε μου δεν είναι ουτε τα λούσα,ούτε τα κότερα ουτέ η μερσεντάρες.Πλούτος ειναι  η γνώση,η μόρφωση,οι ευτυχισμένες στιγμές,οι ανθρωποι που σ'αγαπούν.
Καταλήγοντας, ξέρω οτι εγώ δεν εχω βιώσει τέτοιες καταστάσεις,ούτε έχω ερθει ποτέ αντιμετωπη με την ανεργία αλλά πραγματικά δεν βρίσκω λογο υπαρξης τέτοιων καταστημάτων.Ή καλύτερα  ας υπάρχουν αλλα ελάχιστα,όχι να περπατάς στους δρόμους και να σε πιάνει καταθλιψη που βλέπεις περισσότερα ενεχειροδανειστηρια απο τα κανονικα καταστήματα!
~ Αυτα~

Φιλούθια

Υ.Γ: Οι κυρίες προσοχή στα δαχτυλίδια και οι κύριοι να προσφέρετε δαχτυλιδια στις κυρίες! Τους αρεσουν! :Ρ



Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

7 σελιδες απο το βιβλίο μου~

Η μητέρα μου πάντα έλεγε και εξακολουθεί να λέει δηλαδή οτι είμαι ανοιχτό βιβλίο σαν χαρακτήρας!Ε και εδώ γελάμε!Δεν νομίζω οτι είμαι και το πιο εύκολο άτομο για να κατανοήσει και να ψυχολογήσει κανείς!Να φανταστείς  στο ζώδιο είμαι καρκίνος, αλλά κανείς δεν το πιστεύει οταν το λέω.Αρκετοι με νομίζουν για υδροχόο μαλλον  επειδη μια δόση τρέλας την κουβαλάω !Όπως λοιπόν μου ζητήθηκε απο την Μέλι Κανέλλα,και  επειδή το ΕΠΙΘΥΜΩ,σ'αυτη την ανάρτηση θα αναφέρω 7 στοιχεία του χαρακτήρα μου.Έτσι για να γνωριστούμε καλύτερα!
    1) Ο τρελός και ο πονεμένος βρήκε τη χαρά του.
Γενικά είμαι ακουστικός τύπος.Να φανταστεις την ιστορια γ΄ λυκείου την διαβαζα φωναχτά για να τη μάθω.Τη ψυχή μου έβγαλε η άτιμη!Πέρα απο τη μουσική είμαι ομως και καλός ακροατής οσο αναφορά τις ζωές των άλλων.Καθομαι,ακούω το πρόβλημα και προσπαθώ να δώσω λύση.Συνήθως δίνω καλές συμβουλές.Εκ των υστέρων τουλάχιστον με έχουν ευχαριστήσει.Το ακόμη καλύτερο;Δεν τις δίνω μονο όταν είμαι ξύπνια αλλά και στον ύπνο μου!Ναί, με έχουν πάρει τηλέφωνο 3 η ώρα τη νύχτα και έχω γίνει εξομολογητρα,παρηγορητρα και ψυχολογος μαζί!Η αλήθεια είναι πως δεν το κάνω αγγαρεία μ'αρέσει να βοηθάω τους αλλους και χαίρομαι όταν είναι χαρούμενοι!Άμα λοίπον  θες συμπαρασταση επειδή χωρισες (ω μη γεννητω) εκεί θα είμαι να σου κρατάω το πακέτο με τα χαρτομάντιλα και αν θές να βγείς πρώτο ραντεβού μπορώ πλεον να γινω η στυλιστρια,κομμωτρια και μανικιουριστα σου!
2)Τα δικά μου ,δικά μου και τα δικά σου ,δικά μου!
Γενικά  δεν με ενδιαφέρει η πλεονεξία ρε παιδακι μου ,ουτε να έχω πολλά πράγματα ουτε τίποτα.Εκεί που μου βγαίνει η κτητικότητα είναι στους ανθρώπους.Μην με κοιτάς  έτσι δεν είμαι κανενας Καίσαρας εγώ να αγοράζω  δούλους.Εννοω κτητικοτητα του τύπου:η κολλητή μου,ειναι μονο ΜΟΥ!Ο φίλος μου , ειναι μονο ΜΟΥ!Τωρα που το σκέφτομαι δεν είναι κακοπροαίρετη κτητικοτητα αλλά ειναι υπερβολική αγάπη που παίρνει αυτή τη μορφή!Βέβαια,προσπαθω να μετριάσω αυτή την τάση γιατι οπως προανεφερα σε αλλη ανάρτηση έχω χάσει σημαντικούς ανθρώπους για μένα λογω αυτης! Μάλλον θα φταίει το οτι είμαι μοναχοπαίδι!
3)Χαμογελα και ας φάς τα μούτρα σου!
Δεν αντέχω τους απαισιόδοξους και μοιρολάτρες ανθρώπους!Οι αισιοδοξοι είναι σε καλό δρόμο,ενω λατρεύω τους υπεραισιοδοξους!Άμα σκέφτεσαι θετικά,αμα πιστεύεις οτι έχεις τύχη,αμα πιστεύεις οτι θα βρείς δουλεια ,θα τα καταφέρεις να είσαι σιγουρος! Εντάξει μερικές φορές εχω λουλάνει κόσμο με αυτή την υπεραισιοδοξία  αλλά αυτή ειναι σύμμαχος σε όλες τις περιστάσεις!Πριν 2 χρόνια σε καποιο εξεταστικό κέντρο περίμενοντας να μπουμε στις αίθουσες για να δώσουμε Proficiency;
Καθηγήτρια:Εχετε αγχος;
Εγώ:Σιγα κυρία τι αγχος να έχουμε!
Καθηγητρια:Να προσέχετε και να τα ξαναελέγξετε!
(Μπαίνοντας στις αιθουσες ...)
Εγώ:Κυρία το έχουμε πάρει το  Proficiency  και θα γράψουμε για την πλάκα μας! Ε βγήκα αληθινή ! Το πηραμε και αυτο!
4)Κάποτε κοκκίνιζες και τώρα δεν μαζεύεσαι!
Είμαι της άποψης οτι ολοι  οι ανθρωποι πρέπει να κάνουμε πρόοδο σαν χαρακτήρες!Κάποτε ανήκα στην κατηγορία των ντροπαλών ανθρώπων.Τωρα νομιζω πως δεν θα μπορουσα να είμαι πιο κοινωνικη!Η πρόοδος βεβαια δεν έρχεται  απο τη μια μερα στην αλλη.Συνηθώς για να γίνει καποιος εσωστρεφης εξωστρεφης και τουμπαλιν πρεπει να εχει προηγηθει ενα μεγαλο σοκ,μια αξεχαστη εμπειρια , κατι τελοσπαντων.Δεν ξυπνας ένα ωραίο πρωι και αρχίζεις να μιλάς ασταματητα!Βέβαια μέσα στην κοινωνικοτητα δεν συνεπάγεται να λές  ολα τα ψυχολογικα σου,τα προβληματα σου,αυτα που σου συμβαίνουν.Άλλωστε οι μέγαλοι ανθρωποι συζητούν για ιδέες,οχι για τον  εαυτο τους!
5)Σωστό ή λάθος απλά καν'το με πάθος!
Μου αρέσει να είμαι πολυπράγμων.Και με οτι καταπιανομαι παθιαζομαι.Έχω όρεξη και κέφι  και δίνω ολο μου τον εαυτό οταν κάτι μου αρέσει.Για παράδειγμα η σχέση μου με τη γαλλική γλωσσα.Ποτε δεν ήταν χρησιμοθηρική,ποτέ δεν σκέφτηκα μαθαίνω γαλλικά για να βρώ μια καλυτερη δουλειά.Πάντα προσπαθουσα να παίρνω το μεγιστο απο αυτά,ειτε είχε να κανει με λογοτεχνια και γραμματική  είτε επρόκειτο για παρλαρισμα στα γαλλικα!Το ιδιο συνεβη και με το θέατρο και με το πιάνο και τη ζωγραφική!Κάθε φορά που πήγαινα στο μάθημα παθιαζόμουν και μυομουν ολο και περισσοτερο!Όλα αυτά γίνονταν σιγα σιγα το τσιγαρο μου,το αλκοολ μου ,το ναρκωτικό μου.
6)Αξίζει, φίλε μου, να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει.
Αν με ρωτούσες ποιον αγαπώ περισότερο αναμεσα στον Πλάτωνα και τον Αριστοτελη θα σου έλεγα τον Πλάτωνα.Και  πιστεψέ με η απάντηση μου δεν θα επηρρεαζοταν απο τους δυσκολους συλλογισμους του Αρίστου.Ο Πλάτωνας ήταν ιδεαλιστής φίλε μου και τον παραδέχομαι.Δεν λεω καλος ο ρεαλισμός, να βλέπουμε τι γινεται γύρω μας αλλα αμα  ζουμε χωρίς να στοχευουμε και να σκεφτόμαστε το ιδανικό πάει το χάσαμε το όνειρο.. εεεμ  το παιχνίδι ηθελα να πώ!Πιστεύω ακράδαντα στην  εξελιξη και την  προοδο του ανθρωπου  ο ιδεαλισμός ειναι η κινητηρια δυναμη!Και ναι είμαι και τρομερά ονειροπόλα!Μερικες φορες πιανω τον εαυτο μου να σκεφτεται επι ωρες χωρις να έχω καταλαβει ποτε πέρασε ο χρόνος!
7)Θα κάνω οτι θέλω και εσύ να μη μιλάς!
Λόγω της δουλειάς του πατέρα μου έρχομαι σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο.Αυτό είναι και καλό και κακό.Ενταξει,ειμαι πολυλογου και μ'αρεσει να μιλαω μαζι με τους αλλους αρκεί να μην ανακατευονται στο τι κάνω !Καλοκαιρι 2012: Όλοι έχουν άποψη για τις σχολές που θα δηλώσω.Ακόμα και οι πέτρες μιας και μένω σε παραθαλασσιο μέρος.
-Φιλόλογος να γίνει το παιδί να διοριστει πουθενά και καθηγητριουλα και το μισο χρόνο να κάθεται.
Μ'αρέσουν πολυ τα φιλολογικα μαθήματα αλλά δεν είχα σκεφτει ποτέ τον εαυτο μου καθηγητρια!
-Δικηγόρος να γίνεις,να ανοίξεις το γραφειακι σου  , θα βγάζεις καλά λεφτά!


-Aπο μέσα μου(Α στα διάλα)!Ε  δεν μου πολυαρεσει η δουλειά του δικηγορου!
Όπως καταλάβατε το 7ο στοιχειο του χαρακτηρα μου λοιπον  ειναι η ξεροκεφαλιά μου!Θα κάνω ο,τι θέλω, οπως το θέλω και οι άλλοι δεν έχουν λόγο.Εντάξει τους επιτρέπω να πουν τη γνώμη τους αλλα στον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΝΩ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΕΓΩ!

Και τώρα με τη σειρά μου και με την εξουσία που μου δίνει αυτό το μπλόγκ, επιθυμώντας να γνωρίσω καλύτερα κάποιους ακόμα μπλογκερς μιας και ειμαι καινουρια, θα ζητησω απο καποιους φιλους να κανουν αντιστοιχες αναρτησεις γραφοντας τις 7 αποχρώσεις του χαρακτηρα τους!

http://breakfastatkristys.blogspot.gr/
 http://coulakaicoula.blogspot.gr/
http://parembassi.blogspot.gr/
http://ameriklanos.blogspot.gr/
http://oladepalabras.blogspot.gr/

Υ.Γ:Ματινακιιι θα ήθελα να κάνεις και εσυ μια σχετική αναρτηση αλλα είδα οτι υπαρχει ηδη!:)

 
  Έτσι για να γνωριστουμε καλυτερα!
   Σας στέλνω τα πιο γλυκά φιλιά μου!



-

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Panic at the library

Aν και ετοίμαζα άλλη ανάρτηση σχετικα με  δύο ταινίες που είδα και αν και χρωστάω μια ανάρτηση με τα 7 στοιχεία του χαρακτήρα μου στη γλυκιά Μέλι Κανέλλα έχω να μιλήσω για πράγμα που σπαρταράει οπότε αυτες οι δύο αναρτησεις θα περιμενουν.
   Σήμερα που λέτε αναγνωστάκια μου,μετα απο ενα παρασκευοσαββατοκύριακο ξάπλας,ξεκούρασης ποδηλάτου και ατελείωτης τεμπελιάς  ξεκίνησα και πάλι διάβασμα γιατι όσο να'ναι θέλουμε να τα περάσουμε τα μαθήματα.Ξεκίνησα που λές να πάω στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου,πάτησα το κουμπί του ασανσέρ μπήκα μέσα και με πήραν στο υπόγειο.Μπήκε ενα ζευγάρι που μιλούσε  ρωσικα ωστοσο ήξεραν και ελληνικα γιατι με χαιρετησαν. Προφανώς είχαν παει στο σούπερ-μάρκετ και ο αντρας είχε φορτώσει ενα τελαρο μπύρες.Ωχ λέω που έχω μπλέξει; Οσους γειτονες έχω συναντήσει,οι μισοι είναι Ρωσοι,οι άλλοι μισοι ειναι Κινέζοι και οι υπολοιποι ειναι  Ελληνες είτε φοιτητές είτε συνταξιουχοι είτε καποιοι απλοί  οικογενειάρχες!Σε ειδική κατήγορία ανήκει ο παίδαρος ροκάς γειτονας του 4ου ορόφου.Όλα αυτά μπορούν να συνοψιστούν στη φράση Ρώσικη και Κινέζικη Μαφία!Ελα πλάκα κάνω.Απλά στην επαρχεία δεν ειχαμε τόσους Ρωσους και Κινεζους γι'αυτό μου φαίνεται κάπως τώρα.
  Όπως και να'χε  αφήσα τους Ρώσους να ασχολούνται πλέον με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ και τους Κινέζους με την κινέζικη αστρολογία και πήγα στη βιβλιοθήκη.Εκεί αφου  διάβασα αρκετές σελίδες  θέλησα να κάνω διαλλειμμα και καθώς  δεν είχε έρθει η φίλη μου και η βαρεμάρα μου είχε χτυπήσει την πόρτα,δεν πηγα να πάρω καφέ αλλα έκατσα να παρατηρώ τους αλλους φοιτητές γύρω μου.Ορθώνω το βλέμμα μου προς τη σκάλα.Βλέπω ενα νεαρό,για τριτοετης μου εμοιαζε είχε αυτη την ψευτικη ωριμότητα πανω του,ηταν ψηλός  και ενώ μιλαγε προφανώς με μια συμφοιτητρια που γνωριζε περνάει απο  μπροστά του μια κοπελα με κοντό φόρεμα.Γυρίζει προς το μέρος της και χάζευε με ανοιχτο το στόμα ,του έτρεχαν τα σάλια και τα μάτια του είχαν πεταχτει εξω σαν καρτουν!
Kαι να θέλω να του πώ,΄΄Άσε μας κουκλίτσα μου  και αντε ανοιξε κανένα βιβλίο να ξεστράβωθείς!΄΄Αλλα ημουν μακριά!Στον 3ο όροφο (εγω καθόμουν στο 2ο)μία κοπέλα καθόταν απέναντι απο έναν νεαρό ο οποίος δεν ξέρω αν όντως ζεσταινόταν πάντως μοστραρε καλά το τατου που είχε στα σφιχτά μπράτσα του και η άλλη απο απέναντι  έλιωνε και ερωτευόταν!
  Τώρα θα μου πείς το πάνικ που το είδες εσυ;Ε δεν το είδα το αισθάνθηκα οταν ηρθε και κάθισε δίπλα μου μια κοπέλα η οποία έμοιαζε φοβερά στην πρώην κολλητή μου που απ'όσο ξέρω σπουδάζει στην Κρήτη.Η ομοιοτητα ήταν τρομερή.Και καθώς είδα την κοπελα,ξυπνησαν στο μυαλο μου οι  μνήμες και οι θύμισες απο τις ωραίες στιγμές που είχαμε περάσει μαζί αλλά και απο το άδοξο τέλος που είχε η φιλία μας .Δεν ξέρω ποιός φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης  η κτητικοτητα μου ή η ξαφνικη αδιαφορια σου, αλλά πλέον δεν μ'ενδιαφέρει να επιρρίψω ευθύνες!Το μόνο που εύχομαι είναι να περνάς καλά και να έχεις ωριμάσει.Όσο για το διάβασμα ομολογώ οτι προχωρησε.Εβγαλα ενα ολοκληρο μάθημα!
Θα κλείσω  με καποια λόγια δανεισμενα απο την Κική Δημουλά για την μνήμη ,μιας και με έκανε να θυμηθώ τοσα πολλα  σημερα!

                                                   Η μνήμη,
                                         κύριο όνομα των θλίψεων,
                                                 ενικού αριθμού,
                                            μόνον ενικού αριθμού
                                                     και άκλιτη.
                                      Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.


Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

~O Yδραυλικός!~

 Το να μένει κανείς μόνος του  ομολογώ πως είναι   υπέροχη εμπειρία όχι μονο γιατί μπορείς να κάνεις κυριολεκτικά οτι γουστάρεις αλλά πολύ περισσότερο επειδή ανακαλύπτεις τον εαυτό σου,τα όρια σου , τις δυνατοτητές σου και θέλω να πιστεύω οτι γίνεσαι και πιο ανεξάρτητος αναλαμβάνοντας ευθύνες.Και όπως λέει και  ο  Καζαντζακης΄΄Ν'αγαπάς την έυθύνη,να λές θα σώσω αυτό το κόσμο και αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω!΄΄Οχι, όχι δεν έχω κανένα κόσμο να σώσω αλλά χάλασε το καζανάκι και το θερμοσίφωνο  οδεύει  προς την ίδια κατεύθυνση.
    Αρχικά , η κατάσταση   ήταν  λίγο απελπιστική.Ξέρεις τώρα νερά να τρέχουν ευτυχώς καθαρά ,εγώ να πανικοβάλλομαι,να φυσάω να ξεφυσάω,να παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου να μου πει τι να κάνω ήταν και 11 η ώρα το βράδυ οπότεε...Αστο να μην  σου τύχει καλύτερα.Οπως καταλαβαίνεις ας είναι καλά ο μπαμπάς  που εχει μια απαντηση για ολα.Ηρέμησα και κοιμηθηκα κατα τις τρεις!Την επόμενη μέρα πήρα πρωί πρωί τον υδραυλικό συνεννοηθηκαμε και μου είπε οτι θα έρθει μετά τις δύο.Απο το πρωί ημουν στη βιβλιοθηκη  και διαβαζα πάω κατα τη μια σπιτι είχε ερθει και η μανα μου  και λεγαμε να πάμε καμια  βολτα.Με  εχει στησει  δυο  ωρες , το ρολόι λεει 16:34 τον παίρνω τηλέφωνο και λέει ΄΄Λυπάμαι αλλα δεν προλαβαίνω να έρθω τελικά΄(Εγώ δεν θα λυπάμαι  ομως  άμα σε κυνηγάνε τα σκατά μια ζωή  ΓΑΙΔΑΡΕΕ!)Εννοείται  οτι  του την είπα  , δεν θα  άντεχα να τον άφηνα έτσι.΄΄Καλά με έχετε στήσει πόση ώρα στο σπίτι και σας περιμένω και δεν  θα  έρθετε;;;Εγω άφησα το μαθημά μου  για να σας περιμένωω!!΄΄
   Και  ενώ  έγινε αυτό διάβαζα απο το πρωί ,την επόμενη μέρα έγραφα προοδο εγω κατέβηκα βόλτα στο κέντρο.Τριτη απόγευμα εκπτώσεις στα μαγαζιά και ορεξη για βολτα!Να κάτσω μεσα να διαβάζω;; Με τιποτα!Είδες πως φαίνονται οι καλές φοιτητριες;; χαχα Κατεβηκαμε ,περπατησαμε όλη την Ερμού περάσαμε απο το Συνταγμα,η ατμόσφαιρα μαγική. Στην πλατεία Συνταγματος ενας νεαρος ειχε στησει ενα μικροφωνο ,ηχεια  και η φωνή του έμοιαζε να  φτανει μέχρι τον ουρανό.Μου θυμιζε κάπως τον Kurt Cobain.Mε πιο μακρια ξανθά μαλλιά, με διαφορετικο ηχόχρωμα και με ένα καρό μπλέ πουκαμισο προσπαθούσε να μεταδώσει μια κάποια ενέργεια στο βιαστικο και αδιαφορο πλήθος!Ένας κύριος μεσήλικας προφανώς αγανακτισμένος και κατα τ'αλλα απελπισμένος φασκέλωνε την Βουλή!Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να τον κατανοήσω,Ωστόσο οσο ασχημη και αν είναι η πολιτική  και οικονομική κατάσταση νομιζω οτι το να μπορουμε να  εκλέγουμε αντιπροσωπους που εκφράζουν τις αποψεις μας και  θεσπιζουν τους νόμους , ειναι ο δημοκρατικοτερος θεσμός!Λίγο πιο πάνω  υπήρχε ενα συνοθηλευμα απο τις μυρωδιές των πατισερι στον αερα που εδινε ακομα μια πιο ονειρική διάσταση σ'αυτή την βόλτα.
Εντάξει  ήπιαμε ένα καφεδάκι,χαζέψαμε,ωραία περάσαμε.Το βράδυ που γυρισαμε σκεφτόμουν αυτο που λένε.Την Αθήνα ή θα την αγαπήσεις ή θα την μισήσεις.Εγώ σε αντίθεση με τον πατέρα μου ο οποιος πέρασε τα παιδικα του χρόνια στην Αθηνα και λεει οτι  εχει τα καλα της και τα κακα της και οτι πλεον  την βαρεθηκε,νομιζω οτι οσο την ανακαλυπτω τοσο την ερωτευομαι και τοσο με συγκινει.Μπορει να μην ειναι τέλεια,να εχει αδυναμιες αλλα και   θέλγητρα,παντως εχει τον τροπο να σε  γοητευσει!
 
Υ.Γ:Φιλιά σε όλους,καλό διάβασμα  και καλή επιτυχία σε  ο,τι κάνει ο καθένας.Αντε να τελειώσει η εξεταστική!:)
 

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Kώδικας οδικής κυκλοφορίας~

        Στο δρόμο  μπορούν να συμβούν πολλά δυστυχήματα,ατυχήματα αλλά και  ευτυχήματα.Για παράδειγμα μπορεί να γίνει μια  γνωριμία ή να συμβεί κάτι δυσάρεστο.Στο  δρόμο μπορείς να διακρίνεις πολλες  προσωπικότητες γενικά είτε πρόκειται για πεζούς είτε για οδήγους αυτοκινητων είτε για  μοτοσικλετιστές που μεταξύ μας ειναι και πολυ σεξυ!
    Αυτή  την εβδομάδα λοιπον μιας και πολυκυκλοφορώ κατα κυριο λογο με τα πόδια εχω παρατηρησει αρκετα τους ανθρώπους,τα περιστατικά ,oτιδήποτε τελος πάντων συμβαίνει στους δρόμους και θα το μοιραστώ μαζι σας!


Περιστατικο νο1

Το έχω παρατηρήσει άπειρες φορές.Μπορεί οι άντρες να μην είστε γαιδούρια ομως είστε ρατσιστές!Τι εννοω; Κοπέλα απεριποιητη ,ντυμένη πρόχειρα,αβαφτη τύπου αγοροκοριτσο περιμένει να περάσει σε πολυσύχναστο δρόμο . Περιμένει,περιμένει και κανείς δεν φιλοτιμειται να την αφησει να περασει.Ερχεται μια ακομα κοπελα να περασει  το δρομο η οποια σε γενικες γραμμες ειναι αρκετα περιποιημενη,μελαχρινη με πρασινα ματια, ντυμενη ομορφα.Δεν περιμενει καθολου καθως ενας οδηγος τους κανει τελικα νοημα να περασουν.Και ρωτω  κυριες και κυριοι;;Η ευγενεια δηλαδη σας   βγαινει μονο σε  αυτές που ειναι  πεντάμορφες και μοντέλα;;Αυτο ειναι ρατσισμος!


Περιστατικο νο2

Περπατάς στο δρόμο να κάψεις καμια θερμίδα,και  εκεί που περπατάς  καποιος οδηγος σου παταει την κορνα  οχι γιατι προχωράς στη μέση του δρόμου και θα σε πατήσει αλλα  γιατι θελει να στρέψεις το βλέμα σου και να σε χαιρετησει.Αυτο κατα κυριο λογο συμβαινει στην επαρχια.Εγω προσωπικα πάντως ακομα και αν δεν ξερω τον αλλο  αμα  με χαιρετησει τον χαιρεταω.Τωρα που το ξανασκεφτομαι μπορει να ειμαι και λιγο τρελη , αλλα δεν βαριεσαι...


Περιστατικο νο3

Προβληματικοι οδηγοι οι οποιοι σπέρνουν τον τρόμο αλλες φορες για να γελασουν αλλες  χωρις να το  θέλουν αποφεύγοντας ομως τις ευθυνες.Ειδικοτερα, μια μερα ειδα καποιον που ενω  πηγαινε με κανονικη ταχυτητα ανεβασε την ταχυτητα  αποτομα για να πατήσει μια γατα.Δηλαδη ποσο γαιδαρος ρε φιλε;; Τι σου φταιει  το ζωακι που και στη τελικη εχει και περισσοτερο μυαλο απο εσένα;; Αλλος  παλι παρεσυρε  κάποιον μοτοσικλετιστη με το αυτοκινητο του  σε μια μεγάλη αθηναικη λεωφορο ,τον σκοτωσε  και  τον αφησε  ετσι.Νομιζω πως ειναι σοκαριστικο!


*Βέβαια μπορουν να συμβουν και πιο ευθυμα περιστατικα,οπως μια γνωριμια μιας  γυναικας με εναν αντρα που ειτε καταληξει σε φιλια ειτε σε σχεση ειτε σε γαμο,ο δρομος θα έχει παιξει τον ρολο του,ειτε μια φιλια αναμεσα σε  δυο σκύλους,ειτε ενα μπαζαρ για φιλανθρωπικό σκοπο,ειτε μπορει να παιζουν καποια παιδακια εκει... ειτε.. ειτε...Ξέρεις τώρα αν και δεν μ΄αρέσουν τα κλισέ η ζωη ειναι  ενα  σταυροδρόμι !Εσυ ποιον απο τους δυο δρομους επιλεγεις;;


 

 

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

~Oι πονηριές της γιαγιάς.~

         
          Μια  ακόμα  μέρα  έμεινε  για  την επιστροφή  πίσω στη  ρουτίνα και την  γκρίζα καθημερινότητα της Αθήνας και  προσπαθώ να  δω  τους  δικούς μου ανθρώπους  όσο το δυνατόν περισσότερο!Έτσι  λοιπόν πήγα  στη  γιαγιά  μου  που την θεωρώ δυο  φορές μάνα μου(και  η μια  και  η άλλη τις λατρεύω)για  να  την  δω! Όσα  ακολούθησαν εεμ  δεν  ξέρω με  έκαναν και  γέλασα  λιγάκι  γι'αύτο  και λέω να  τα  μοιραστώ μαζί σας.                                                                                                  Αρχικά  αφού  έδιωξε  την  επονομαζόμενη  γάτα,τον  παππού μου  δηλαδή,τον  έστειλε  για  ύπνο για την ακρίβεια μου λέει  κάτσε να πιούμε καφεδάκι.Τον παππού τον λέμε  γάτα χαριν του  αργού  γατίσιου περπατήματος  και  του  κουτσομπολιού. Άλλωστε  η  περιέργεια ήτοι το κουτσομπολιό  σκότωσε την γάτα.!Τέλος πάντων  λέω  ας  κάτσω , μόλις είχα φάει  και  ήθελα μια  γουλιά καφέ  για να  ξυπνήσω.Φτιάχνω καφέ και για τις δυο μας,η  γιαγιά ανάβει ένα τσιγάρο  της κάνω πλάκα  οτι θα  της  κάνω  τρακα και με αγριοκοιταει.Μολις κάνω  κίνηση προς  το  πακέτο μου λέει  άγρια, χιουμοριστικά και  βροντερααα΄΄εεεπ  άστο κάτω  γρήγορα!΄΄Λέω σιγαα  ρε  γιαγιά δεν  έγινε κάτι! Συζητάμε  γενικά,για τις  γιορτές,για την οικογένεια, σκεφτόμαστε μήπως βρούμε  καμιά  καλή  κοπέλα  για τον ακόμα εργένη θείο,με  ρωτάει πως παει το πανεπιστήμιο,αν εκανα παρεες,αν μ'αρεσει και αλλα πολλά!Αφού έχω τελειώσει τον καφέ μου σηκώνομαι να φέρω νερό.
         Αυτό ήταν  ώσπου να φέρω νερό η γιαγιά είχε  κάνει  τα  μαγικά της  είχε ανακατέψει  τα κατακάθια  και είχε  γυρίσει  το φλιτζάνι...΄΄Για να δούμε  τι μαντάτα μας φέρνεις;;΄΄  τι μαντάτα  να σου φέρω ρε  γιαγιά;; λες  και έκανα  τιποτα  τρομερό!15  μέρες το  τρίπτυχο ήταν Ύπνος-Ίντερνετ-Ξενύχτι και πάλι απ'την αρχή!Η  μεγάλη μαγίστρα  έχει  λάβει  θέση μάχης ,έχει  βάλει  τα μεγάλα  γυαλιά   της  για να  βλέπει καλύτερα και  ξεκινάει!

-Πωπω  τι  βλέπω!(Παραλληλα   γουρλώνει  τα  μάτια περίεργα  σαν να  βλέπει  εκεί μεσα  τιποτα γαλάζιους δράκους   ή  τίποτα  τεράστιες  νυχτερίδες που χορεύουν τάνγκο!)
-Τι  βλέπεις  ρε  γιαγια;
-Ενα  ψιλο,μελαχρινο   παληκαρι   βλέπω! Ποιος ειναι;;
-Εμένα  ρωτάς;;  Ονομα  βλέπεις;;
-Οχι, δεν βλέπω όνομα αλλά σε θέλει!
-Που είναι που με  θέλει και  εγώ δεν  τον  βλέπω;;
-Τελος πάντων!Να  και  στα  επαγγελματικά  απανωτές  επιτυχίες βλέπω!
-Εεε  άμα  είναι  έτσι να πάω  να βρω καμιά  καλή  δουλειά!
-Και λεφτά θα πάρεις!Πάρε  κανένα  λαχείο!
-Μπα,απο τον πατέρα μου θα είναι τα λεφτά!
-Πάντως  τον σκέφτεσαι πολυ!
-Ποιον ρε γιαγια;
-Αυτον:
-Δεν υπάρχει κάποιος!Οι μονοι  άντρες που σκέφτομαι είναι οι καθηγητές στο  πανεπιστήμιο επειδή ξερω οτι  δεν  θα περάσω κανένα μάθημά!
-Ναιι  καλά!

Λοιπόν γιαγιά πάω  σπίτι  γιατί πέρασε  η  ώρα!

Εεε και  έτσι  έληξε  η συζήτηση! Κάτι τέτοια που  κάνουν  για να  σε  ψαρέψουν πάντως  μου τη  δίνουν  λίγο  αλλά έχουν και  φάση!Δεν ξέρω αν έχω μόνο εγώ τρελή  γιαγιά παντως  είναι κορυφή!Χαχχααχαχα  ακομη  γελαωω!Τον σκεφτεσαι λεει!

 Αυτά ,καληνυστουδια!χαχα 

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Και εσύ τι θέλεις να γίνεις;

         ΄΄  Και έσυ τι θέλεις να γίνεις;;;΄΄ειπε η μικρή και ένιωσα  το  φυλλοκάρδι μου να τρέμει.Μια απο τις ερωτήσεις  που μπορούν να με  κάνουν να νιώσω  τρομερά  άβολα  είναι η αλήθεια! Κόμπιασα  για μερικά  λεπτά, σκέψεις λέξεις και εικόνες  περάσαν  με  ταχύτητα  φωτός  από  το μυαλό μου και μετά  της απάντησα.
     Όπως  όλα  τα  παιδιά  θυμάμαι  οτι  από μικρή με ρωτούσαν  ΄΄τι  θέλεις να γίνεις  όταν μεγαλώσεις;;΄΄Εχω  περάσει απο διάφορα  στάδια...(Ποτέ δεν ήμουν σταθερή στις απόψεις  μου δεν είναι ανάγκη να μου το χτυπάτε μια ζωή) Κάποτε  ήθελα να  γίνω  τραγουδιστρια τώρα  νομίζω πως ο μόνος  χώρος στον οποίο  μπορώ να  τραγουδήσω είναι το μπάνιο μου!(Ευτυχώς δεν σπάνε τα τζαμιά!)Μετά έλεγα πως  θέλω να  γίνω δασκάλα!(Τώρα αν  με ρωτήσεις  θα σου πω  πως τα μωρά  τα  φοβάμαι  επειδή είναι  ευθραυστα,και  τα  λίγο  πιο μεγάλα δεν τ' αντέχω  επειδή   τσιρίζουν ασταμάτητα)Τα  πιο μεγάλα είναι μια χαρά π.χ  με τα  γυμνασιόπαιδα μπορείς να  κάνεις και μια συζήτηση! Μέτα όταν πήγα  στο  γυμνάσιο δεν  ήθελα  τίποτα! Όχι επειδή  ήθελα να  κάθομαι και να  ξύνομαι αλλα  επειδή δεν  ήξερα  τι  ήθελα!Εεε  πες  κατι  η  μητέρα μου,πες  κατι   οι  θειαδες ,η νονά και λοιποί  συγγενείς  με  εψησαν  για  τη νομική...΄΄ Σίγουρη δουλειά  παιδάκι  μου, εύκολα  λεφτά,θα έχεις  το γραφειάκι  σου και θα  είσαι μια  χαρά !΄΄ελεγαν. Απο μέσα  μου ήξερα  πως δεν  ηταν  μια  δουλειά που με  εκφράζει προσωπικά. Καλοί  οι δικηγόροι  και  έχω  και αρκετούς  φίλους  που πέρασαν  νομική αλλά... εγώ  για  την ζωή  μου  θέλω  κατι διαφορετικό.ΤΟ  ΦΙΑΣΚΟ!Οταν  ανέφερα τη  δημοσιογραφία κάποιοι  έλεγαν ΄΄ απαπα  τοσο  καλή μαθητρια   να  γινεις  δημοσιογραφος;;΄Λες  και  τους  ελεγα να  γινω  νταλικερης  χωρις  προς  θεου να εχω τιποτα με  τους ανθρωπους...!΄ή  το  καλύτερο και πιο παλιομοδίτικο;;΄΄Για να  γίνεις  δημοσιογράφος  πρέπει να  κάνεις  θυσίες, είτε  ηθικές είτε  προσωπικές  οπως  π.χ να μην κάνεις  οικογένεια..''
               Δημοσιογραφία, δημοσιογραφία, δημοσιογραφία!Τρια  χρόνια  χωρίς να αλλάξω  καθόλου άποψη  για  το επάγγελμα  που θέλω ν'ακολουθησω!Αυτο  ηταν  ειχα  παρει  την απόφαση μου!Οι  καθηγήτριες  μου  οταν  τους  έλεγα  οτι  θέλω  αυτή την σχολή  μου  έλεγαν να  το κυνηγήσω με  χιλια γιατί έχω  πένα και είμαι κοινωνική... Πάλεψα  μέχρι  τέλους  γι'αυτη μου την  επιλογή!Ομως  η   μοίρα  καμιά  φορά  μας παίζει διάφορα  παιχνίδια!
      ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2012:Εν  αναμονή  των αποτελεσμάτων  των εξετάσεων και  της  δημιουργίας  του μηχανογραφικού  το  σοι να προσπαθεί να  σου  κάνει  πλύση εγκεφάλου, ο καθένας  να  σε  βαραίνει με  το καθε ανεκπλήρωτο όνειρό  του  και  όλοι να έχουν λόγο  για  το τι  σχολη  θα δηλώσω πρωτη!ΘΕΛΩ ΝΑ  ΦΩΝΑΞΩ  ΣΚΑΣΤΕ  ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
ΗΜΕΡΑ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ  ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ:Με έχουν ψήσει να βάλω  πρώτο  το μεταφραστικό  στην Κέρκυρα.(Δεν μπορω να πω οτι δεν μ'αρεσε καθόλου!)Δευτερη την δημοσιογραφια και τρίτη επιλογή το ΔΕΣ!
-Τι κανατε;;(ημουν με την μια  απο τις  καθηγητριες  μου)
-Το  ετοιμασαμε  και τωρα  θα  το  οριστικοποιησουμε;;
-(Καθηγητρια)Θελετε να  ριξετε μια ματια;;
-Δεν  βαζεις  καλυτερα  δευτερη την  δημοσιογραφια;;
-Οχι

εεε  τελικα πες  η μανα  πες  και  η καθηγητρια με  εριξαν!Ημουν και  ψυχολογικα  ευαλωτη και αγχωμενη εγινε το κακο!

3 Ιανουαριου 2013: Η ξαδερφη  με  ρωταει:εσυ  τι  θες να  γινεις  οταν μεγαλωσεις;;
Απαντησις:Δημοσιογραφος!

Αν και  οι σπουδες  που κανω ειναι αρκετα διαφορετικες η  δημοσιογραφια  παντα  θα με  κερδιζει!Πολυ πιθανον  του χρονου να  βρισκομαι στη δημοσιογραφια κανοντας ενα 10%!Θα  δειξει..

Οχι  ,οχι δεν  θέλω  ουτε να  απλώνομαι σαν το χταπόδι σε καμιά  γραφειαρα  και  να  δουλεύω απο το  πρωι μεχρι  το βράδυ,ουτε να  ξεσκιζομαι στο διαβασμα βιβλιων που δεν μ'αρεσουν  ουτε  τιποτα!Θα  μπορούσα να  δουλεύω ασταμάτητα κάνοντας κατι  που αγαπώ!Θα  μπορούσα να μείνω  ξαγρυπνη αναζητώντας  το  θέμα μου,το αποκλειστικο μου, το έναυσμα για  το επόμενο  άρθρο μου...  Θέλω να  έχω ενα μικρο  αυτοκινητάκι,μια  τσάντα(παντοπωλείο  οπως θα έλεγε μια  φίλη μου) βέβαια μέσα  θα είχε ενα  μπλοκ σημειώσεων ένα  στυλό,μια  φωτογραφική,μια κάμερα  ,ενα μικρόφωνο και ενα δημοσιογραφικό  μαγνητοφωνάκι και  θα  ριχνόμουν στη μάχη για να βρω το επόμενο  θέμα μου  ή έστω την έμπνευση να γράψω!





*Το  διαμέρισμα που νοικιάζω έχει  θεά σε μια  τεράστια  εταιρία  ! Βλέπω  τους εργαζομένους εκεί  και διακρίνω στο  βλεμμα  τους την  βαρεμαρα,τη δυστυχια,τη μιζερια  ακομα και αν ειναι καλά  αμειβόμενοι, ακόμα και αν  έχουν  σταθερή δουλειά,και  σκέφτομαι πως  εγώ  δεν  θέλω να  γίνω σαν και αυτούς... Άλλωστε  τι να την κάνεις  τη  ζωή σου  χωρίς  λίγη περιπέτεια;; χωρίς λίγη αδρεναλίνη;;