~Ενα υπέροχο πλάσμα~

        Είμαστε περιτρυγυρισμένοι απο ανθρώπους.Άλλους τους βρίσκουμε εδώ απο τη στιγμή που γεννιόμαστε,άλλους τους συναντάμε τυχαία,κάποιοι εισβάλλουν στις ζωές μας βίαια χωρίς καν να το καταλάβουμε και άλλους τους θέλουμε στην ζωή μας,τους κρατάμε με νύχια και με δόντια να μη φύγουν απ'αυτή.Κάποιοι παίζουν συμπρωταγωνιστικό ρόλο στις ζωές μας μαζί με εμάς,κάποιοι απλώς κομπάρσοι και κάποιοι άλλοι δεν έχουν μεγάλο ρόλο , όμως κρατούν το κλειδί για την προώθηση της πλοκής του έργου,της ζωής εν προκειμένω.
     Ευτυχώς στη ζωή μου έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους.Μ'αρέσει να μιλάω μαζί τους,ν'ανταλάσσω αποψεις,να μοιράζομαι αισθήματα και λέξεις,να γνωρίζω τον χαρακτήρα τους.Κάποιους τους θαύμασα,άλλους τους ήθελα για φίλους μου,μερικούς τους ερωτεύτηκα,άλλοι μου ηταν κουραστικοί και αδιάφοροι.Αυτή τη χρονιά είδα στα μάτια κάποιου πραγματικο κέφι,μεράκι,όρεξη για αυτό που κάνει.Είδα έναν άνθρωπο να δίνει όλο του το είναι στη δουλειά του,να είναι παθιασμένος με το αντικείμενο του,ν'αγαπάει τα παιδιά σαν δικά του.
    Καλώς ή κακώς σαν μαθήτρια αλλά και τώρα ως φοιτήτρια δεν μπορώ να λειτουργήσω αν δεν συμπαθώ τον καθηγητή ή την καθηγήτρια μου.Πέρυσι μάλιστα, σιχαινόμουν κάποια μαθήματα εξαιτίας του καθηγητή.Αργότερα έκανα φροντιστήριο με μια καθηγήτρια που της είχα υπερβολική αδυναμία και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά ικανοποιητικό,ενώ ο προηγούμενος ΄΄τέρας΄΄ μορφωσεως καθηγητής είχε εκτιμήσει ότι λατινικά θα έγραφα 14 κατα τύχη μάλλον έγραψα 20 ενώ στα αρχαία κατεύθυνσης που θέλησε να με κάνει ολίγον τι ρόμπα μπροστά σε όλη την τάξη λέγοντας΄΄θα γράψεις 12΄΄ μάλλον πάλι κατα τύχη έγραψα 17,8.Μ΄αυτόν τον ανθρωπο λοιπόν σιχάθηκα κάθε τι  που έβρισκα ενδιαφέρον στα θεωρητικά μαθήματα.Πάλι καλά που έσωσε την κατάσταση η καθηγήτρια που με ανέλαβε μετά,η οποία και θεά είναι και πανέξυπνη και δεν έχει απωθημένα.Προσωπικά λοιπόν,θεωρώ πως ο καθηγητής είναι το άλφα και το ωμέγα.
    Αυτή τη χρονιά λοιπόν στο πανεπιστήμιο,που οι σχέσεις με τους καθηγητές δεν είναι τόσο άμεσες,τόσο προσωπικές ξεχώρισα απο την αρχή κάποιον.Ερχόταν στο μάθημα το οποίο έκανε συνδιδασκαλία με έναν Επίκουρο καθηγητή.Εκείνος είναι διδάκτορας.Πάντα τέλεια προετοιμασμένος,κάθε φορά με ένα power point σχετικό με το μάθημα, κάνοντας διάλεξη απο μακριά,με μάτια που λαμπύριζαν και τρόπο που προσέλκυε τους φοιτητές να τον ακούσουν.Η αλήθεια είναι ότι το μάθημα του είχε τεράστια προσέλευση,οι φοιτητές κρέμονταν απο τα χείλη του και δεν πήγαιναν ούτε για καφέ που είναι πράγματι πολύ δελεαστικότερο απο το να κάτσει να κάνει κανείς μάθημα.Ο καιρός περνούσε, πάντα μας έλεγε και σοφά αποφθέγματα,είχε και έχει χούμορ,σιγά σιγά οι φοιτητές τον λατρεύαμε.
   Λίγο καιρό πρίν,προέκυψε κάποιο θέμα με τα βιβλία του Ευδόξου.Κάποιοι καθηγητές πρότειναν 2-3 βιβλία τα οποία ήταν εντός ύλης πράγμα που σήμαινε ότι πρέπει να διαβάσουμε και τα τρία ή οσα τέλοσπάντων ήταν αναγκαίο.Ο καθηγητής παρευρίσκετο εκεί όταν κάποια Κνίτισσα ήρθε να μας ξεσηκώσει να κάνουμε΄΄αγώνα,να απαιτησουμε τα βιβλία,να πάμε στον πρύτανη κλπ κλπ΄΄οι Δαπίτες δεν είχαν λάβει θέση επι του θέματος.Την σεβαστηκαμε, την ακουσαμε ο καθηγητής εξοργίστηκε και της είπε πως αντί να δημιουργεί πρόβλημα να εφευρίσκουμε τρόπους για να κάνουμε την φοιτητική μας ζωή καλύτερη.Να φτιάξουμε ομαδούλες ανάγνωσης,ν'ανταλλάσουμε τα βιβλία μας,να λειτουργουμε συλλογικά!Και είχε ΔΙΚΙΟ!Και εμείς το αναγνωρίσαμε!Και το μονο που μπορούσαμε να κάνουμε για να τον επιβραβεύσουμε ήταν ένα χειροκρότημα!
   Το περιστατικό δε , που ήταν καθοριστικό για να γράψω αυτό το κείμενο συνέβη περιπου πρίν 2 εβδομάδες.Η αίθουσα ήταν κατάμεστη.Όπως το ΟΑΚΑ ή το Σ.Ε.Φ σε συναυλία των Scorpions που είναι ιδιαίτερα αγαπητοι στο ελληνικό κοινο.Το ΄συρμα΄΄ είχε πέσει απο το φβ ότι θα ερχόταν ο αγαπημένος μας καθηγητής.Μπήκα,τον είδα να φτιάχνει το πανί και τον προτζέκτορα για να παρουσιασει το power point του.Κάθισα πολύ μπροστά.Το έχω αυτό.Μην έρθεις σε συναυλία μαζί μου αν δεν θέλεις να είσαι αρένα και να ακουμπάς κάγκελο,ούτε στο θέατρο αν δεν θέλεις να καθίσεις στην Ά ζωνη.Θέλω πάντα να είμαι στην πρώτη γραμμή.Ετοιμοπόλεμη αν χρειαστεί,έτοιμη να αμφισβητήσω, μια μικρή γλωσσού!(Έτσι με είχε αναφέρει μια φορά ο περσινός αχώνευτος καθηγητης!)Έκανε το μαθημα με καινοτόμο τρόπο.Ξεκίνησε με ένα τραγούδι και πώς το βλέπουμε εντός και εκτός ιστορικού πλαισίου!Ανέφερε και τους Imam Baildi.Συνέχισε με διάλεξη,με εικόνες με ένα μαθημα το οποίο μονο εκείνος ξέρει να κάνει!
    Στο τέλος,φανερά συγκινημένος,αναστατωμένος μας ζήτησε να κανουμε ησυχια επειδή ήθελε να μας πεί κάτι σημαντικό.΄΄Φέτος μου αλλάξατε τη ζωή ΄΄είπε.΄΄Κάποτε κάποιος  σημαντικός μου είπε ότι καλυτερα να παρατήσω την δουλειά μου ως καθηγητής και να ασχοληθώ μόνο με την έρευνα.Τότε άλλαξε η ζωή μου για πρώτη φορά.Φετος μου την αλλάξατε για δευτερη ΄΄Εννοουσε με την προσέλευση,την στηριξη,το κέφι που του δείξαμε ,και την όρεξη για να κάνουμε πράγματα μαζί του πέρα απο το μάθημα, όπως προβολή ταινιών,επισκέψεις σε μουσεία μαζί του,το γεγονός ότι πήγαμε σε συνέδρια που μας πρότεινε(και μάλιστα εγώ χάρη σε εκείνον κατάφερα να δώ απο κοντά,να ακούσω να μιλάει ένας απο τους αγαπημένους μου δημοσιογράφους, ο Στέλιος Κούλογλου).Πως να μην εκτιμήσεις έναν τετοιο άνθρωπο ο οποίος κάνει όλα αυτά και παράλληλα δεν πληρώνεται γιατί είναι ένας απλός διδάκτωρ.Και όμως είναι απο τους καλύτερους που υπάρχουν σ'αυτό το πανεπιστήμιο!Και πάντα το ονειρό του ήταν να διδάσκει!Αλλά τότε κάποιος τον εσπρωξε περισσότερο στην έρευνα.΄Και όλοι παραδέχονται ότι είναι ο καλύτερος καθηγητης!Και όταν έλεγε αυτά δάκρυσε και έτσι είμασταν πλέον σίγουροι πως έλεγε αλήθεια.
  Συμπέρασμα απο την ιστορία του καθηγητή αυτού;Όσοι μας ζηλεύουν,φοβουνται ότι είμαστε καλύετροι απο αυτούς θέλουν να μας καταβαραθρώσουν,να μας γκρεμίσουν με κάθε μέσο,με κάθε τρόπο.Ακούγεται εγωιστικό,όμως το πιστεύω.Καταλαβαίνει κανείς μόνος του αν είναι καλος σε κάτι,απο τον τρόπο που αντιδρούν οι γύρω του,επειδή έχει προαίσθημα,απο οτιδήποτε τέλος πάντων.Δεν χρειάζονται λόγια απο τρίτους.Και εν προκειμένω, τα παιδιά έκριναν με τη σταση τους αν αξίζει ή όχι ο συγκεκριμένος ανθρωπος!
  Καταλήγοντας,καθε εμπόδιο για καλό,φωτιά σε κάθε σκουπίδι που πέρασε απο τη ζωή μας,μας έκανε να αισθανθούμε άσχημα , αλλά μας εκανε να  εκτιμήσουμε όσο έπρεπε τα διαμάντια ,που περνούν απο δίπλα μας.Βέβαια ο συγκεκριμένος ανθρωπος μπορεί και να φύγει απο την Ελλάδα,αλλά νομίζω ότι όπως και να πράξει,ότι και αν αποφασίσει θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας,στις μνήμες μας,στη ζωή μας.Και  όπως λέει και ο ίδιος΄΄Όσοι αγαπούν δεν χάνονται,η απόσταση σε κάνει να λαχταράς και ν'αγαπάς περισσότερο΄΄.Θα τον πιστέψω.Και μετά απο χρόνια όταν θα τον συναντώ τυχαία θα του λέω
΄΄Κύριε Κ. το λιγότερο που μπορώ να πώ είναι ευχαριστώ που περάσατε απο τη ζωή μου,και ήσαστε καθηγητής μου!Έμαθα απο εσάς!΄΄Και είμαι σίγουρη πως πάντα θα απάντα με το έξυπνο χιούμορ του.

~Είναι απο εκείνους που θέλω να τους κρατήσω στη ζωή μου με νύχια και με δόντια~

 

Aνήκουμε στους intelligent βεβαια! :)

                                                                                                                                           Για τον Α.Κ