Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Και εσύ τι θέλεις να γίνεις;

         ΄΄  Και έσυ τι θέλεις να γίνεις;;;΄΄ειπε η μικρή και ένιωσα  το  φυλλοκάρδι μου να τρέμει.Μια απο τις ερωτήσεις  που μπορούν να με  κάνουν να νιώσω  τρομερά  άβολα  είναι η αλήθεια! Κόμπιασα  για μερικά  λεπτά, σκέψεις λέξεις και εικόνες  περάσαν  με  ταχύτητα  φωτός  από  το μυαλό μου και μετά  της απάντησα.
     Όπως  όλα  τα  παιδιά  θυμάμαι  οτι  από μικρή με ρωτούσαν  ΄΄τι  θέλεις να γίνεις  όταν μεγαλώσεις;;΄΄Εχω  περάσει απο διάφορα  στάδια...(Ποτέ δεν ήμουν σταθερή στις απόψεις  μου δεν είναι ανάγκη να μου το χτυπάτε μια ζωή) Κάποτε  ήθελα να  γίνω  τραγουδιστρια τώρα  νομίζω πως ο μόνος  χώρος στον οποίο  μπορώ να  τραγουδήσω είναι το μπάνιο μου!(Ευτυχώς δεν σπάνε τα τζαμιά!)Μετά έλεγα πως  θέλω να  γίνω δασκάλα!(Τώρα αν  με ρωτήσεις  θα σου πω  πως τα μωρά  τα  φοβάμαι  επειδή είναι  ευθραυστα,και  τα  λίγο  πιο μεγάλα δεν τ' αντέχω  επειδή   τσιρίζουν ασταμάτητα)Τα  πιο μεγάλα είναι μια χαρά π.χ  με τα  γυμνασιόπαιδα μπορείς να  κάνεις και μια συζήτηση! Μέτα όταν πήγα  στο  γυμνάσιο δεν  ήθελα  τίποτα! Όχι επειδή  ήθελα να  κάθομαι και να  ξύνομαι αλλα  επειδή δεν  ήξερα  τι  ήθελα!Εεε  πες  κατι  η  μητέρα μου,πες  κατι   οι  θειαδες ,η νονά και λοιποί  συγγενείς  με  εψησαν  για  τη νομική...΄΄ Σίγουρη δουλειά  παιδάκι  μου, εύκολα  λεφτά,θα έχεις  το γραφειάκι  σου και θα  είσαι μια  χαρά !΄΄ελεγαν. Απο μέσα  μου ήξερα  πως δεν  ηταν  μια  δουλειά που με  εκφράζει προσωπικά. Καλοί  οι δικηγόροι  και  έχω  και αρκετούς  φίλους  που πέρασαν  νομική αλλά... εγώ  για  την ζωή  μου  θέλω  κατι διαφορετικό.ΤΟ  ΦΙΑΣΚΟ!Οταν  ανέφερα τη  δημοσιογραφία κάποιοι  έλεγαν ΄΄ απαπα  τοσο  καλή μαθητρια   να  γινεις  δημοσιογραφος;;΄Λες  και  τους  ελεγα να  γινω  νταλικερης  χωρις  προς  θεου να εχω τιποτα με  τους ανθρωπους...!΄ή  το  καλύτερο και πιο παλιομοδίτικο;;΄΄Για να  γίνεις  δημοσιογράφος  πρέπει να  κάνεις  θυσίες, είτε  ηθικές είτε  προσωπικές  οπως  π.χ να μην κάνεις  οικογένεια..''
               Δημοσιογραφία, δημοσιογραφία, δημοσιογραφία!Τρια  χρόνια  χωρίς να αλλάξω  καθόλου άποψη  για  το επάγγελμα  που θέλω ν'ακολουθησω!Αυτο  ηταν  ειχα  παρει  την απόφαση μου!Οι  καθηγήτριες  μου  οταν  τους  έλεγα  οτι  θέλω  αυτή την σχολή  μου  έλεγαν να  το κυνηγήσω με  χιλια γιατί έχω  πένα και είμαι κοινωνική... Πάλεψα  μέχρι  τέλους  γι'αυτη μου την  επιλογή!Ομως  η   μοίρα  καμιά  φορά  μας παίζει διάφορα  παιχνίδια!
      ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2012:Εν  αναμονή  των αποτελεσμάτων  των εξετάσεων και  της  δημιουργίας  του μηχανογραφικού  το  σοι να προσπαθεί να  σου  κάνει  πλύση εγκεφάλου, ο καθένας  να  σε  βαραίνει με  το καθε ανεκπλήρωτο όνειρό  του  και  όλοι να έχουν λόγο  για  το τι  σχολη  θα δηλώσω πρωτη!ΘΕΛΩ ΝΑ  ΦΩΝΑΞΩ  ΣΚΑΣΤΕ  ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
ΗΜΕΡΑ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ  ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΚΟΥ:Με έχουν ψήσει να βάλω  πρώτο  το μεταφραστικό  στην Κέρκυρα.(Δεν μπορω να πω οτι δεν μ'αρεσε καθόλου!)Δευτερη την δημοσιογραφια και τρίτη επιλογή το ΔΕΣ!
-Τι κανατε;;(ημουν με την μια  απο τις  καθηγητριες  μου)
-Το  ετοιμασαμε  και τωρα  θα  το  οριστικοποιησουμε;;
-(Καθηγητρια)Θελετε να  ριξετε μια ματια;;
-Δεν  βαζεις  καλυτερα  δευτερη την  δημοσιογραφια;;
-Οχι

εεε  τελικα πες  η μανα  πες  και  η καθηγητρια με  εριξαν!Ημουν και  ψυχολογικα  ευαλωτη και αγχωμενη εγινε το κακο!

3 Ιανουαριου 2013: Η ξαδερφη  με  ρωταει:εσυ  τι  θες να  γινεις  οταν μεγαλωσεις;;
Απαντησις:Δημοσιογραφος!

Αν και  οι σπουδες  που κανω ειναι αρκετα διαφορετικες η  δημοσιογραφια  παντα  θα με  κερδιζει!Πολυ πιθανον  του χρονου να  βρισκομαι στη δημοσιογραφια κανοντας ενα 10%!Θα  δειξει..

Οχι  ,οχι δεν  θέλω  ουτε να  απλώνομαι σαν το χταπόδι σε καμιά  γραφειαρα  και  να  δουλεύω απο το  πρωι μεχρι  το βράδυ,ουτε να  ξεσκιζομαι στο διαβασμα βιβλιων που δεν μ'αρεσουν  ουτε  τιποτα!Θα  μπορούσα να  δουλεύω ασταμάτητα κάνοντας κατι  που αγαπώ!Θα  μπορούσα να μείνω  ξαγρυπνη αναζητώντας  το  θέμα μου,το αποκλειστικο μου, το έναυσμα για  το επόμενο  άρθρο μου...  Θέλω να  έχω ενα μικρο  αυτοκινητάκι,μια  τσάντα(παντοπωλείο  οπως θα έλεγε μια  φίλη μου) βέβαια μέσα  θα είχε ενα  μπλοκ σημειώσεων ένα  στυλό,μια  φωτογραφική,μια κάμερα  ,ενα μικρόφωνο και ενα δημοσιογραφικό  μαγνητοφωνάκι και  θα  ριχνόμουν στη μάχη για να βρω το επόμενο  θέμα μου  ή έστω την έμπνευση να γράψω!





*Το  διαμέρισμα που νοικιάζω έχει  θεά σε μια  τεράστια  εταιρία  ! Βλέπω  τους εργαζομένους εκεί  και διακρίνω στο  βλεμμα  τους την  βαρεμαρα,τη δυστυχια,τη μιζερια  ακομα και αν ειναι καλά  αμειβόμενοι, ακόμα και αν  έχουν  σταθερή δουλειά,και  σκέφτομαι πως  εγώ  δεν  θέλω να  γίνω σαν και αυτούς... Άλλωστε  τι να την κάνεις  τη  ζωή σου  χωρίς  λίγη περιπέτεια;; χωρίς λίγη αδρεναλίνη;;


16 σχόλια:

  1. «Εύκολα» (εντός εισαγωγικών πάντα,γιατί είναι πολύ σχετικό αυτό) λεφτά έβγαζαν κάποτε οι δικηγόροι...Τώρα,με την κρίση και με την υπερπληθώρα των νομικών,πρέπει να δουλεύεις για χρόνια πάνω σ' έναν μονάχα τομέα,να είσαι καλός και με την πάροδο του χρόνου,ν' αποκτήσεις γνωριμίες και «κύκλο»,ώστε να κάνεις λεφτά.

    Βλέπω -κατά καιρούς- πολλούς τέτοιους εργαζόμενους...Είναι ολίγον τι «ρηχό» να πεις ότι αγαπάς ένα επάγγελμα,αλλά αν τελικά ισχύει,επουδενί δεν θα γίνεις σαν αυτούς τους ανθρώπους!Τα πάντα είναι στο χέρι μας και σου εύχομαι ολόψυχα να γίνεις τελικά αυτό που ΕΣΥ ονειρεύεσαι,γιατί είν' αβάσταχτη μια ζωή καταναγκαστική...

    Υ.Γ.: Πήγαινε,αν έχεις την καλοσύνη,στις «Ρυθμίσεις» και βγάλε την λεκτική επαλήθευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι οντως σημερα οι δικηγοροι δεν βγαζουν ευκολα λεφτα,ειδικα αν δεν εχουν κανει τον κυκλο τους και δεν εχουν παγιωθει στο χωρο!

      Σ'ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου!

      Υ.Γ. Το εφτιαξα! :)

      Διαγραφή
    2. Ωραία,σ' ευχαριστώ.Απορώ γιατί ενεργοποιείται μόνη της αυτή η ηλιθιότητα,λες κι είμαστε ρομπότ!Εγώ στις αρχές δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει,αλλά μου άνοιξε ένα παιδί τα μάτια,ευτυχώς... :p

      Διαγραφή
  2. Ότι κι αν είναι αυτό με το οποίο θα ασχοληθεί κάποιος,το βασικό είναι να το αγαπάει,ώστε να μην του φαίνεται η εργασία καταναγκαστική!Προσωπικά σπούδασα αυτό που ήθελα,αλλά δεν το εξασκώ γιατί έχω επιλέξει να είμαι μαμά πλήρους απασχόλησης και παρά την κούρασή μου,δεν το αλλάζω με τίποτα.Φιλάκια πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aυτό είναι το σημαντικότερο να κάνεις αυτό που αγαπάς χωρις να επεμβαίνουν άλλοι στη ζωή σου!Οσο για την μητρική απασχόληση νομίζω ότι είναι από μια τις καλύτερες! Φιλάκια παλιοκόριτσο! :)

      Διαγραφή
  3. Σου εύχομαι να κάνεις αυτό που πραγματικά θες. :)
    Βρέθηκα φιλολογία που μ'αρέσει πολύ αλλά έχω για όνειρο το θέατρο και του χρόνου μάλλον θα ασχοληθώ και ερασιτεχνικά.
    Πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι που μου είχες μιλήσει για το θέατρο!Η φιλολόγια συνδυάζεται εύκολα με αυτό!Πρέπει να κυνηγάμε τα ονειρά μας και να μην γινόμαστε δέσμιοι σε καταστάσεις που αλλοι θέλουν για εμάς!Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο! :)

      Διαγραφή
  4. Πόσο πίσω με ταξίδεψες.. όταν όλοι με κοιτούσαν με μισό μάτι που με τραβούσε το κάθε τι δημιουργικό και καλλιτεχνικό σε αντίθεση με την αδερφή μου που ακολουθούσε τις θετικές επιστήμες. Δεν μπορούσα ποτέ να με φανταστώ σε μια εργασία μίζερη, χωρίς ένταση, σασπένς και πάνω απο όλα δημιουργία. Να παλεύω για τα δικά μου δημιουργήματα και μετά να τα καμαρώνω. Σου εύχομαι να κάνεις πραγματικότητα όλα τα όνειρά σου και να μην μετανιώσεις ποτέ μα ποτέ για αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαρίστω πάρα πολύ!Δυστυχώς η Τέχνη στις μέρες μας αλλα και στο παρελθόν ήταν αρκετά απαξιωμένη ενω εγω τουλαχιστον την θεωρω οτι πολυτιμοτερο εχουμε!Ειναι τοσο ασχημο να σου λενε ΄΄εσυ πρεπει να γινεις δικηγορος ή γιατρος΄΄ επειδη το θελουν καποιοι!Αλήθεια με τι μορφή τέχνης ασχολείσαι;; Χαίρομαι που σε ταξίδεψα!Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Σχεδιάστρια μόδας σπόυδασα.. διάβασε και εδώ αν έχεις διάθεση
      http://melikaikanella.blogspot.gr/2012/11/blog-post_3556.html

      Διαγραφή
    3. Πόσο τέλεια;; Μπράβο σου!!!Χάρηκα για τη γνωριμία! :)

      Διαγραφή
    4. Και εγώ χάρηκα πολυ!!! Καλό βράδυ να έχεις!

      Διαγραφή
  5. Να'μαι και εδώ! Αχ, πόσο σε καταλαβαίνω! Πραγματικά!
    Εγώ (φέτος δίνω) θέλω κάτι με τέχνες, να γνωρίζω κόσμο, να μην βαριέμαι και ει δυνατόν να γράφω στη δουλειά μου όσο πιο πολύ μπορώ!
    Βέβαια, όπως καταλαβαίνεις δεν έχω ιδέα τι ακριβώς..
    Γονείς, συγγενείς, παππούδες, μπατζανάκιδες λένε για νομική. Ό,τι να'ναι.. δεν έχουν καταλάβει πως δεν είναι για εμένα κάτι τόσο απρόσωπο. Εγώ πάλι σκέφτομαι το μεταφραστικό, αλλά από Αθήνα δεν θέλω να φύγω. Πώς στο καλό θα κάνω όλα τα άνωθεν εάν είμαι εγκιβωτισμένη σε κάποιο νησί; Τέλος πάντων, κλίνω προς Φιλολογία. Γιατί είναι ένας τρόπος να σπουδάσω τη γλώσσα. Εάν βέβαια μπορούσα να κάνω δημόσιες σχέσεις σε εκδοτικό οίκο, νομίζω θα ήμουν τρισευτυχισμένη! Αλλά, θα δείξει από του χρόνου! Γράφω αραιά και πού, είμαι και αρχισυντάκτρια στο περιοδικό του σχολείου μου και ελπίζω πως εάν αρέσουν τα κείμενά μου, κάπως θα με τραβήξει ο χώρος της δημοσιογραφίας. Απλώς το μόνο που σκέφτομαι είναι πως πλέον δημοσιογράφος γίνεσαι από παντού για να το σπουδάσω αυτούσιο.
    Εσύ όμως τελικά πού είσαι; Με μπέρδεψες, τι έβαλες πρώτο;
    Φιλί και θα τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις!
      Να κάνεις αυτό που θέλεις και μην ακους κανένα γιατί θα το μετανιώνεις μια ζωή!
      Ολα αυτά ειναι μια καλή αρχή!
      Χαχ σε μπερδεψα εε;Στο Διεθνων και Ευρωπαικών Σπουδων ειμαι!
      Φιλάκια :)

      Διαγραφή
  6. Χαιρομαι που δεν είμαι η μόνη που σκέφτομαι Ετσι τα πραγματα... το όνειρο μου ειναι η δημοσιογραφία κ η Αθηνα αλλα ζουμε εν καιρό οικονομικής κρισης, οι γονείς μου, μου εχουν ξεκαθαρησει οτι δεν μπορούν να με στηρηξουν οικονομικά στις σπουδές μου.. επίσης έχω φίλους που τελείωσαν δημοσιογραφία κ ειναι ανεργοι ενω Άλλοι στο τέλος τα παρατησαν... ο μεγαλύτερος μου φόβος ειναι να κάνω μια λάθος επιλογή αλλα η δημοσιογραφία ειναι ο μόνος τρόπος για να γυρισω και να γνωρισω τον κόσμο... εσύ τελικά καταφερες αυτο που ηθελες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαιρομαι που δεν είμαι η μόνη που σκέφτομαι Ετσι τα πραγματα... το όνειρο μου ειναι η δημοσιογραφία κ η Αθηνα αλλα ζουμε εν καιρό οικονομικής κρισης, οι γονείς μου, μου εχουν ξεκαθαρησει οτι δεν μπορούν να με στηρηξουν οικονομικά στις σπουδές μου.. επίσης έχω φίλους που τελείωσαν δημοσιογραφία κ ειναι ανεργοι ενω Άλλοι στο τέλος τα παρατησαν... ο μεγαλύτερος μου φόβος ειναι να κάνω μια λάθος επιλογή αλλα η δημοσιογραφία ειναι ο μόνος τρόπος για να γυρισω και να γνωρισω τον κόσμο... εσύ τελικά καταφερες αυτο που ηθελες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αλήθειες