Κυριακή 28 Απριλίου 2013

~Back to basics~

Βαρέθηκα.Βαρέθηκα.Βαρέθηκα!
      Η τελευταία εβδομάδα πριν απο τις διακοπές έφυγε χωρίς να το καταλάβω.Τρομερά γρήγορα,με πολλές βόλτες,ανθρώπινες στιγμές,πολλά μαθήματα,αρκετούς αποχαιρετισμούς,ξενύχτια κούραση και καινούριες κακές συνήθειες που τελικά ,μάλλον θα τις κόψω.


      Αρχικά,θα ξεκινήσω αναφέροντας πως λατρεύω να παρακολουθώ τους ανθρώπους,τις κινήσεις,τις συμπεριφορές τους,να τους ανακαλύπτω.Από έναν άγνωστο στο μετρό και την κυρία που έχει το κυλικείο του Πανεπιστημίου , μέχρι τον πλάνοδιο μουσικό στο Συνταγμα,ή τον νεαρό που πιθανώς παίρνει τη δόση του κάπου κοντά στα Εξάρχεια.Εκατομμύρια ζευγάρια μάτια,εκατομμύρια ανθρώπινες υποστάσεις,εκατομμύρια κρυφές ιστορίες και μυστικά.
       Τρίτη απόγευμα.Κουρασμένη απο το ξενύχτι της προηγούμενης μέρας,ξυπνάω και πηγαίνω με τα πόδια στο Πανεπιστήμιο.Σκέφτομαι πως το μαθημα είναι ενδιαφέρον.Σκέφτομαι πολλά πράγματα.Αγχώνομαι γιατί θέλω να ζήσω τα πάντα μέσα σε μία χρονιά.Σκέφτομαι,νέους στόχους,νέα ξεκινήματα,αν πρέπει να κάνω τελικά το 10 % για τη δημοσιογραφία (που τελικά δεν έκανα) και ότι τ'απόγευμα δεν έχω όρεξη να πάω στο μάθημα.Μόλις γυρίζω σπίτι βλέπω ένα μήνυμα.
΄΄18:30 Ακρόπολη για καφέ΄΄Μα πώς να αντισταθώ;Η ημέρα είναι ηλιόλουστη,η διαθεσή μου είναι στα ύψη,είμαι κουρασμένη μέν αλλά...Έχω αποφασίσει ότι δεν πρέπει να χάσω το μάθημα.Μία απο τις κοπέλες που θα ερχόταν με παίρνει τηλέφωνο καθώς πήγαινα στο Πανεπιστήμιο.
΄΄Μπορεί ν'αργήσω είμαι στη Βιβλιοθήκη!΄΄Έρχομαι ,περίμενε να πάμε μαζί της είπα!Ήταν σημάδι απο τη μοίρα!:Ρ:Ρ.Βρισκόμαστε λοιπόν,πέρασε ένα μισάωρο μέχρι να αποφασίσουμε που τελικά θα καθίσουμε.Τα δύο αστέρια μας επιλέγουν Πλάκα.Η αλήθεια είναι ότι βιάζομαι και θέλω να πάμε κάπου πιο κοντά στο μετρό.Αλλά πως ν'αντισταθείς στην Πλάκα;;Που ο αέρας της έχει κάτι το τόσο μαγικό;Το τόσο γοητευτικό.To τόσο δελεαστικά ερωτικό!Κατα βάθος ήθελα και εγώ να πάω Πλάκα!.Καθίσαμε σε κάποιο καφέ με roof-garden και η αύρα,ήταν δροσερή,φιλική και νησιώτικη θα έλεγα αν και μέσα στην πόλη!Η συζήτηση περιστρεφόταν κυρίως γύρω απο θέματα μουσικής,καλλιτεχνών,ταξιδιών ενώ μία απαλή έθνικ μουσική συνόδευε τη συζήτηση μας!

 Γελάσαμε αρκετά,περάσαμε καλά,και πραγματικά εκτίμησα τα χρόνια τα φοιτητικά.Νοστάλγησα μια Πλάκα που ποτέ δεν γνώρισα,μια Πλάκα ασπρόμαυρη μα χείμαρο απο συναισθήματα,μια Πλάκα,φιλική,ερωτική,τουριστική,μια Πλάκα σαγηνευτική....Δεν θα ήθελα τίποτα αλλο,παρά να περπατάω στα σοκάκια της κάθε μέρα,με ένα σακίδιο στον ώμο,μία φωτογραφική μηχανή κρεμασμένη στο λαιμό και ένα σημειωματάριο στα χέρια,και κάθε φορά σαν ένας μοναχικός ταξιδιώτης τουρίστας να ενθουσιάζομαι,να την ανακαλύπτω,να την ερωτεύομαι....
Αναγκάστηκα να φύγω νωρίτερα για κάποιο λόγο,μαζί με δύο ακόμα φίλες.Η πρώτη απλά ήταν κουρασμένη,η δεύτερη εφευγε την επόμενη μέρα για Βαρκελώνη.Φτάσαμε στο μετρό.Η καθεμία θα ακολουθούσε διαφορετικό δρόμο.Φιληθήκαμε,αγκαλιαστήκαμε.Συγκινήθηκα.Ήξερα ότι θα μου λείψουν και ας τις ξέρω τόσο λίγο.Νομίζω πως για πρώτη φορά βρίσκω ανθρώπους που δεν επιθυμούν να καπηλευτούν την φιλία μου,που μ'αγαπούν για αυτό που είμαι,γκρινιάρα,τρελή,αισιόδοξη για τους άλλους μέχρι θανάτου,ώρες ώρες απαισιόδοξη με την δική μου ζωή ,wannabe εντελώς ανεξάρτητη και τρομερά κοινωνική!Βρήκα ανθρώπους,που είναι διαφορετικοί αλλά μου μοιάζουν,που δεν γνωρίζουν όρια,δεν μπαίνουν σε καλούπια,δεν είναι οπισθοδρομικοι,δείχνουν ενδιαφέρον,κατέχουν πλέον μια πολύ σημαντική θέση στη ζωή μου.Δεν με ενδιαφέρει να νιώθουν το ίδιο.Μου φτάνει που τους αγαπώ!Γυρίζω σπίτι περίπου στις 10 το βραδάκι.Ένα απρόοπτο νέο έρχεται και πάλι να μου χτυπήσει την πόρτα,ή καλύτερα το τηλέφωνο.Μαθαίνω ότι πέρα απο τον καθορισμένο γάμο της αδερφής του πατέρα μου,παντρεύεται και η άλλη του αδερφή.Το ήξερα ότι θα συνεβαινε.Το περίμενα. Το διαισθανόμουν.Τέλος καλό ,όλα καλά.Κοιμάμαι και πάλι αργά.Όταν κοιμάμαι νομίζω ότι χάνω χρόνο απο τη ζωή μου.Δέν είμαι σίγουρη νομίζω όμως ότι το είπε και ο Τ.Λειβαδίτης΄΄Κανείς δεν ξέρει με πόσα ξενύχτια γέμισα τη ζωή μου!΄΄
    Την επόμενη μέρα,ξύπνησα πρωί,υπερβολικά πρωί.Είχα κανονίσει να βγώ με μία φίλη η οποία όμως τελικά δεν μπόρεσε.Πήρα τα βιβλία μου,πήγα στη βιβλιοθήκη.Στις 9 η ώρα το πρωί οι αναγνώστες είναι ελάχιστοι,το φώς μπαινει απο το μισοκαλλυμένο με στόρια παράθυρο,απέραντη ησυχία,τα βιβλία μας κοιτούν παραπονεμένα στα ράφια.Διαβάζω για λίγο γαλλικά,δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.Με ταλανίζουν υπερβολικά πολλές σκέψεις.Όλες περιστρέφονται γύρω απο έναν άνθρωπο.Αποφασίζω να σηκωθώ και να πάρω κάποια βιβλία σχετικά με την δημοσιογραφία.Θέλω να τα διαβάσω.Θέλω να καταβροχθίσω κάθε βιβλίο σχετικό με την δημοσιογραφία και ας πιστεύω ότι τον καλό δημοσιογράφο τον κάνει η εμπειρία.Φτάνω στις βιβλιοθηκάριους , είναι η πρώτη φορά που δανείζομαι βιβλία.Η κυρία γεμάτη χαμόγελο,εξυπηρετικότατη,μου εξηγεί τι πρέπει να προσέξω με κάθε λεπτομέρεια.Πόσο αγαπώ τους ανθρώπους που χαμογελούν και κάνουν σωστά τη δουλειά τους.Και δεν έχουν το ΤΟΥΠΕ του βολεμένου,δημοσιου υπαλλήλου που σε κοιτάει με το στυλ-Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;;-Παίρνω ένα καφέ απο το Κυλικείο της Σχολής.Η κυρία είναι πάντα εκεί για εμάς.Την ρωτάω πόσο κάνει ο φρεσκοφτιαγμενος και μυρωδάτος ελληνικός.Ένα ευρώ μου λεει Αγάπη μου.Με είπε Αγάπη μου.Της είπα τι είπατε;;Ένα ευρώ αγάπη μου.Και πώς να μην λατρέψεις αυτές τις δύο γυναίκες,τη βιβλιοθηκάριο και την κυρία που έχει το Κυλικείο,που μπορεί να μην είναι και τέρατα μορφωσεως ΑΛΛΑ συμπεριφέρονται περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ και απο κάποιες γραμματείες που έχουν και δύο και τρία Πτυχία.(Θα έλεγα που να τα βάλουν αλλά δεν μου επιτρέπει η αγωγή μου!!!)Πάω για λίγο σπίτι,παίρνω μια βαθιά ανάσα,ξαναφεύγω για μάθημα.Το μάθημα είναι βαρετό.Κουραστικό,αλλά πρέπει να το περάσω.Και ας μην μ'αρέσουν τα ΄΄πρέπει΄΄ στη ζωή μου.Δεν θέλω να ικανοποιώ τα πρέπει της ψεύτικης κοινωνίας,αλλά τα ΘΕΛΩ μου.Μεγαλώσαμε με το τί θα πεί ο κόσμος,και ορίστε τίποτα δεν είπε.Και να έλεγε δηλαδή,αυτοί που κρίνουν είναι απο μόνοι τους ένα ΤΙΠΟΤΑ στην δική τους ζωή.Απλά το πρέπει του μαθήματος το όρισα εγώ.Το μάθημα τελειώνει και έχω όρεξη γιατί έχω συνάντηση εθελοντών στα γραφεία της Greenpeace στα Εξάρχεια.
Έχω άγχος.Πάντα έχω άγχος.Η φίλη μου ,που είναι επίσης εθελόντρια λείπει στη Βαρκελώνη.Δεν ξερω ουσιαστικά κανένα.Σκέφτομαι τι να σκέφτονται άραγε για έμενα;Να με σκανάρουν άραγε;Τα γραφεία βρίσκονται σε κάποιο πεζόδρομο των Εξαρχείων.Ποτέ δεν θυμάμαι τον δρόμο.Αλλωστε είναι η δεύτερη φορά που πάω εκεί.Ρωταμε σε ένα καφέ για την οδό.Ο μελαχρινός,ψηλός ,αξύριστος ιδιοκτήτης επιθυμεί να μας βοηθήσει και  μας καθοδηγεί συμβουλευόμενος το i-phone του.Τελικά το βρίσκουμε.Μπαίνουμε στα γραφεία.Καθόμαστε στο μπαλκόνι.Η ώρα συνάντησης είναι στις 18:30.Βλέπω δύο εθελοντές που τους έχω ξαναδεί.Μόλις τελείωσε η ενημέρωση μου είπαν.Έμεινα παγωτό!
-Aφού στο mail έλεγε 6 30!
-Είπε ο D. να το κάνουμε 5:30!Προλαβαίνεις να πάς κάτω να σε ενημερώσει.

(Θεέ μου,τόσα άτομα μαζεμένα εκεί μέσα και εγώ να χτυπήσω,να μπώ,να ζητήσω  να με ενημερώσει;;Ω Θεέ!)

Βρήκα το κουράγιο,τα έκανα όλα ,ενημερώθηκα όσον αφορά την έκθεση ecoενεργείν που διεξήχθη αυτό το ΣΚ στο Γκάζι.Όλα καλά!Τα παιδιά πρότειναν να καθίσουμε να πιούμε κάτι.Εχω ξεφραγκιαστεί αλλά δεν βαριέσαι;Οι στιγμές με καλή παρέα είναι που μένουν.Τα παιδιά ουσιαστικά με αγκάλιασαν.Πόσο ευχαριστήθηκα εκείναι τα γέλια που κοσμούσαν τους πεζόδρομους των Εξαρχείων εκείνο το βραδάκι.Τα φωτάκια του μαγαζιού άναψαν και η μουσική κλιμακωτά απο χαλαρή ροκ περπάτησε σε σάλσα.Παρα λίγο να λιποθυμίσω απο την κούραση αλλά δεν ήταν κάτι σοβαρό και δεν άφηνα ΤΙΠΟΤΑ και ΚΑΝΕΝΑ να μου χαλάσει τη μέρα.Αφού τα παιδιά με αγκάλιασαν συναισθηματικά,έγινα μία απο εκείνους πλέον άρχισα να δένομαι μαζί τους.Τους λάτρεψα,γιατί είναι άνθρωποι με κοινωνική και περιβαλλόντική ευαισθησία,όλοι τους καλλιεργημένοι μα πάνω απ'όλα θετικοί και αισιοδοξοι!Το δεύτερο άγχος μου ήταν πώς θα πάω στο μετρό τώρα για να γυρίσω σπίτι.Ευτυχώς κάποιος απο την παρέα κατευθυνεται προς Γλυφάδα,περπατάμε παρέα μέχρι το μετρό της Ομόνοιας και παίρνουμε την κόκκινη γραμμή.ΘΕΝΚ ΓΚΑΝΤ δεν ήμουν μόνη,δεν χάθηκα στην Ομόνοια,βράδυ.Δεν θέλω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο και ας κουβαλάω πάντα χάρτη στην τσάντα μου.Γυρίζω σπίτι,στο δρόμο συζητήσαμε πολύ,ξεκουράζομαι για λίγο.Την επόμενη μέρα περιμένω την μητέρα μου,για να με πάρει να φύγουμε.Επιστρέφω στην Πατρίδα!Έβαλα δύο πλυντήρια,έπλυνα πιάτα,μάζεψα σκουπίδια και σκούπισα.Κοινώς ξεπατώθηκα.Ξενύχτησα και πάλι μέχρι τις  4!
       Πέμπτη 25 Απριλίου 2013!Η χειρότερη μέρα της ζωής μου ως φοιτήτρια.Δεν θα επεκταθώ περισσότερο.Shit happens!Αλλά εντάξει το ξεπέρασα πλέον και αυτό.Η ζωή είναι πολύ μικρή για  να καθόμαστε να στεναχωριόμαστε για υποχρεωσεις .Όλα θα γίνουν και ας συνέβησαν κάποια λάθη.Άλλωστε τι κάνουμε στα δύσκολα;;Κολυμπάμε!Δεν δένουμε μια πέτρα στο λαιμό μας και πέφτουμε στην θάλασσα όπως έκανε ο Αγαπημένος μου Καρυωτάκης.Κολυμπάμε!Και ταυτόχρονα ρίχνουμε ένα τρομερό βρισίδι σε ΌΛΕΣ τις παρατάξεις που υπάρχουν στα Πανεπιστήμια.Και άν ποτέ κανείς σας,Αγαπητοί μου,αναγνώστες,γίνει υπουργός παιδείας,να βγάλετε τις ΚΩΛΟΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ απο τα πανεπιστήμια!!!! Φεύγω για την Πατρίδα!




Tέλος, η ζωή μου εδώ είναι καλά.Πηγαίνω για περπάτημα,τρέχω λίγο με τα μαθήματα,έχω χρόνο να αφιερώσω στις σκέψεις μου,γιατί και εκείνες θέλουν φροντίδα,θα δώ φίλους αγαπημένους με τους οποιους είχαμε χαθεί,θα είμαι μακριά απο την Αθήνα,πιθανώς να ξεκινήσω και τα μπάνια.Όλα καλά,όλα ήρεμα.Κάπως βαρετά.Θ'αναπολώ όμως τις όμορφες στιγμές,θα ξεχναω τις δυσάρεστες,θα γελάω,θα σκέφτομαι,θα ζώ...

                                                     Φιλιά σε όλους σας!
                                          Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!
                Δεν ξέρω αν θα προλαβουμε να τα ξαναπούμε μέσα στην εβδομάδα!
                                                  Ελπίζω να περνάτε καλά!




8 σχόλια:

  1. Και μην ξεχνιόμαστε, από Δευτέρα μετά το αρνί αρχίζεις δίαιτα όπως πάντα!!

    Πρόεδρος ΑΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aυτό ακριβώς!
      Απο Δευτέρα θ'αρχίσω και δίαιτα και γυμναστήριοο!
      Τώρα για το αν θα πάψω να καπνίζω που λέει και ο Κιάμος δεν ξέρω...!

      Φιλιά Πρόεδρε!

      Διαγραφή
  2. Όλα ωραία και καλά, αλλά εκεί που λες "Έμεινα παγωτό", δεν έπρεπε να βάλεις αυτές τις φωτογραφίες!!!
    Ποία η θέσις μου τώρα; Να τρέχω μέσα στη μαύρη νύχτα να προμηθεύομαι παγωτό από τα περίπτερα;
    Αααααααχ, ας είναι... Σου εύχομαι ένα όμορφο Πάσχα και καλή Ανάσταση!
    Κίσιζ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχαχα ελπίζω να πήρες το παγωτάκι σου περιποιημένο!:Ρ:Ρ
      Επίσης καλό Πάσχα Αθηνά μου!
      Φιλί! :*

      Διαγραφή
  3. είσαι που είσαι ξεμυαλισμένη ένας έρωτας σου λείπει μόνο!!:PPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καιρος να παρεις λιγο ανασα απο το τρεξιμο
    εχουμε δικαιωμα στην τεμπελια

    Καλο Πασχα Λαβ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι!
      Αλλά μετά το καλοκαίρι το κόβω!

      Καλό Πάσχα επίσης velvet!

      φιλια!

      Διαγραφή

Αλήθειες