Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Σκέψεις και απρόσμενες συναντήσεις στο μετρό

Δεν ξέρω γιατί απόψε νιώθω την ανάγκη να δώ τη σκέψη μου αποτυπωμένη κάπου.Δεν ξέρω γιατί τείνω να παρατηρώ τόσο πολύ τους ανθρώπους.Κάποιος γείτονας μεγάλης ηλικίας κάποτε μου είπε,ότι μάλλον έχω κλίση στην ψυχολογία.Δεν ξέρω.Αυτό που θα διαβάσετε πάντως σήμερα είναι κάτι αναπάντεχο θαρρώ σε σχέση με τα προηγούμενα που έχω γράψει.Δεν θα'χει δομή,ωραιοποιημένο λόγο.Δεν θα έχει τίποτα.Είναι απλά ότι σκεφτόμουν πρίν μερικές ώρες μέσα στο μετρό.


Τρέχω ,τρέχω να προλάβω τα σκαλιά
και οι άνθρωποι φιγούρες που σβήνουν
προσέχω το κενό ΄΄μεταξύ σειρμού και αποβάθρας΄΄
που λέει η κυριά στα μεγάφωνα
και στέκομαι όρθια με την πλάτη κολλημένη
στην πόρτα απέναντι
λίγος κόσμος  απο εκεί που μπήκα
μια μεγάλη κυριά με έντονο κραγιόν κάθεται
απέναντί της κάποιος πάει για δουλειά
σεκιούριτι διαβάζω στο μπλουζάκι
τι να φυλάει άραγε;
Μακάρι να φύλαγε τα όνειρα
που μας κλέψανε
ανώνυμα και επώνυμα
βλέπω μια ξανθιά
κοριτσοκυρία
με μπέζ παντελόνι και τζήν μπουφαν
κρατάει μια σακούλα από βιβλιοπωλείο
αλλά έχει μπάσει κάποιο κασκόλ μέσα
φοβάται μην κρυώσει ο λαιμός της μάλλον
βλέπω και τον μελαχρινό νεαρό
είναι νευρικός και κουνάει όλη την
ώρα το πόδι του
σε λίγο φτάνει στον προορισμό του
χαμογελάει μόλις ο οδηγός
σταματά ΄΄επόμενη στάση Ομόνοια΄΄
είναι βράδυ,είναι βράδυ
να προσέχεις τα στενά
έλεγε ο μπαμπάς
μην σε κλέψει κανένας
μα εγώ δεν πηγαίνω σε στενά
δεν μ'αρέσει να πιέζομαι
τα στενά είναι αποπνικτικά
για την ανάσα μου
αλλά έχουν την μεγαλύτερη αλήθεια
της πόλης μέσα τους
η πόρτα κλείνει
τίποτα σημαντικό σε μερικές στάσεις
μόνο στάσεις ζωής
που μας επιβλήθηκαν
σιωπή και απλανή βλέμματα
Βγάζω το κινητό μου απο την τσάντα
βάζω τα ακουστικά μου
να απομονωθώ για λίγο
στον κόσμο μου
έχω ρυθμίσει την τυχαία αναπαραγωγή
κομματιών,για να ξαφνιάζομαι κάθε φορά
ευχάριστα
΄΄Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά΄΄
συνειρμικά μου'ρχεται το Κατερινάκι στο μυαλό
έχω το βιβλίο με τα άπαντά της στην τσάντα μου
αλλά δεν μπορώ να διαβάσω τώρα
είναι βράδυ
πονάνε,κουράζονται τα μάτια μου απο την σκόνη
΄΄επόμενη στάση Αττική΄΄
πάλι τρέχω τρέχω
να προλάβω την ζωή μου(;)
Μπαίνω στον επονομοζάμενο
Ηλεκτρικό
πάλι στέκομαι στην ίδια θέση
στην απέναντι πόρτα του
βαγονιού για να βλέπω
τους ανθρώπους
πως αντιδρούν
είμαστε σαν ψάρια
πεταμένα ψόφια
στο καφάσι
έχει κόσμο
βλέπω όμως τον νεαρό να κοιτάει
επίμονα την κοπέλα στα αριστερά μου
που κοιτάει απ'έξω
με χαμένο βλέμμα
και ακούει δυνατά μουσική
και θέλω τόσο
να την σκουντήξω
και να της πώ
δές τον σε κοιτάει
με τα ορθάνοιχτα γαλανά
του μάτια
πιο γαλανά και από το σημείο
που ενώνεται ο ουρανός με την θάλασσα
δές τον
άλλωστε και εσύ μόνη
μοιάζεις
αλλά δεν το κάνω
βυθίζομαι στην σιωπή
αλλά αυτό είναι που μας καταστρέφει
δεν λέμε τι θέλουμε
δεν λέμε τι νιώθουμε
δεν λέμε τι μας ενοχλεί
δεν λέμε
δεν λέμε
την κοιτά
την ξανακοιτάει
και τα μάτια του γουρλώνουν
κάθε φορά όλο και πιο πολύ
αλλά δεν της έχει μιλήσει ακόμα
δεν ξέρω αν το έκανε μετά
Κατεβαίνω τώρα
΄΄Πρόσεξε να περάσει η κοπέλα΄΄
λέει ο κύριος με τον χαρτοφύλακα
και το γκρί κουστούμι
στην κυρία που τον συνοδεύει
μου λέει συγνώμη
περνάω
λέω
΄΄ευχαριστώ΄΄
καλή είναι η ευγένεια
σπανίζει σήμερα
όλοι είναι με τον τσαμπουκα
σε πατάνε,σε σκουντάνε
και δεν λένε συγνώμη
τους ευγενικούς καμιά φορά
τους λένε μαλάκες
δεν είμαστε
απλά σεβόμαστε τον διπλανό μας
α και θα το ξέχναγα
σήμερα
άκουσα την λέξη ρομαντικός
με την έννοια μαλάκας
το έλεγαν κάποιοι φοιτητές στον καθηγητή
που εξοργίστηκε απ'την πλύση εγκεφάλου
που έχουν υποστεί τα παιδιά
που πάνε κάθε σάββατο καραμέλα
και  πιστεύουν ότι κανουν κάτι
είναι κούλ και συνάμα
γελοία
ε λοιπόν
μάθετε επίσης ότι
δεν είναι μαλάκες οι ρομαντικοί
ο δυνατός.ο δυνατός
να φάει σκατά ο ρεαλισμός τους
επιστημονικός και μη
και τα σκατοτραπεζάκια των παρατάξεων
όλων των παρατάξεων ανεξαιρέτως
Κατέβηκα,έχω ένα λεπτό
για να προλάβω το λεωφορείο
τρέχω πάλι,
περνάω ενώ το φανάρι δείχνει τον πεζό με κόκκινο
το λεωφορείο γυρίζει
προλαβαίνω στο τσάκ να φτάσω τρέχοντας
στη στάση
και πάλι συνειρμικά θυμάμαι την
νύχτα που είχα πάει με την παρέα
σ'ένα ρεμπετάδικο
το μετρό θα έκλεινε
και πώς θα γυρίζαμε σπίτι;
τρέχαμε 23:51
να προλάβουμε το τελευταίο μετρό
λεωφορείο θα βρίσκαμε για να πάμε
υπάρχουν τα 24ωρα
αλλωστε  και 12 η ώρα
δεν είναι αργά
αλλιώς θα παίρναμε ταξί
τρέχαμε και τότε
10 περίπου άτομα
περνάμε με κόκκινο για πεζούς τον τεράάααστιο
δρόμο
εκείνη την στιγμή πέρναγε το τρόλλεϋ
παραλίγο να μας πατήσει
αυτό θα πεί ζήσε επικίνδυνα
επίσης ζήσε την κάθε σου στιγμή
αλλά εντάξει προλάβαμε
και περάσαμε και ας μήν
είμαστε μαραθωνοδρόμοι
αλλά δεν θα άφηνα να πηγαίναμε
ξέρεις εκεί που λένε ότι πάς
από τρόλλεϋ
θα ήταν ήττα
Μπαίνω στο λεωφορείο
βαριέμαι,
παρατηρώ τους ανθρώπους και πάλι
είναι υπέργεμάτο
η διπλανή μου μπαίνει στο
φέισμπουκ
οι υπόλοιποι είναι εξουθενωμένοι
τους βλέπω να έχουν χαλαρώσει
μιλάω στο κινητό με μία φίλη
κλείνω μιλάω με άλλη φίλη
μιλάω πολύ
αλλά τι να κάνω;
Φτάνω σπίτι
θέλω να κοιμηθώ
αλλά δεν παραδίνομαι
παλιά μια καθηγήτρια έλεγε
ότι ο ύπνος είναι χαμένος χρόνος απο
την ζωή μας
ναι ισχυεί
εκτός και αν βλέπεις ενδιαφέροντα
όνειρα
η τηλεόραση βλακείες όπως
πάντα
ανοίγω το λάπτοπ
βλέπω την ταινία
΄΄παραγγελιά΄΄
βαρέθηκα λίγο τις χαζοαμερικανιές
αλλά θα μου πείς υπάρχει
ο ευρωπαικός κινηματογράφος
ναι,δεν ξέρω
θέλω λίγο ντόπιο πράμα
αυτές τις μέρες.
Παραγγελιά και πάλι παραγγελιά
Έγραψα εδώ.
Σας καληνυχτώ και σας καλημερίζω.

Φιλιά!


ΥΓ:Η πρωτεύουσα είναι πολύ μικρή πόλη και αν δεν θές να δείς κάποιον να ξέρεις ότι θα τον δείς.





34 σχόλια:

  1. εξαιρετικό! μέσα από την ψυχή μου το λέω: εξαιρετικό!
    καλό ξημέρωμα - φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εσύ είσαι που μιλάς συνέχεια στο κινητό στο λεωφορείο και δε μας αφήνεις να μπούμε στο φέησμπουκ με την ησυχία μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μένω στο υστερόγραφο, και στη Νέα Υόρκη να πας αν θες να αποφύγεις κάποιον θα τον φας στη μάπα...

    Επίσης που βρίσκεις το κουράγιο και κάνεις τέτοιες ποιητικές σκέψεις στα μέσα μεταφοράς;;;

    ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ισχυεί!Και το θέμα είναι ότι αυτό συμβαίνει πολύ συχνά σε εμένα.Τι να πώ δεν ξέρω.

      Ποιητικά είναι αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Όμορφες οι αδέσποτες σκέψεις σου. Αν μη τι άλλο, δίνουν ελπίδα. Υπάρχει και κάποιος που παρατηρεί κι αντιστέκεται στην ρουφήχτρα του κενού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ποιητικό το σχόλιο σου Λυσσίπη μου!

      Πρέπει όλοι να αντιστεκόμαστε στην ρουφήχτρα του κενού!

      Καλημέρα :)

      Διαγραφή
  5. πρωτα απ'ολα, μπορεις να μου πεις τιτλο κ εκδοσεις για τα απαντα της Γωγου, γιατι μεχρι τωρα δεν εχω καταφερει να βρω τετοια εκδοση!

    μεσα στα τοσα αδεια βλεματα στο μετρο, τα δικα σου ακουμπησαν επανω στους ανθρωπους..
    ομορφο!

    καλημερα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως μπορώ!
      Είναι από τις εκδόσεις Καστανιώτη και λέγεται
      ΄΄Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε.΄΄

      τι θα ήταν η πόλη χωρίς τους ανθρώπους;αυτοί δίνουν ζωή και πνοή σε όλα γύρω τους.
      Είτε καλοί,είτε κακοί,έξυπνοι,λιγότερο έξυπνοι,προκομένοι,τεμπέληδες,όμορφοι,άσχημοι,αυτοί είναι η ζωή.

      Φιλιά Φανούλα!

      Διαγραφή
  6. Πολύ όμορφες οι σκέψεις σου!
    Να σου πω πως όταν δε θες να δεις κάποιον, θα τον δεις ακόμα και στην Κίνα.. εκείνον που θες να δεις, δεν τον βλέπεις ακόμα κι αν μένετε στην ίδια γειτονιά ... περίεργο...
    Φιλάκια πολλά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν έχω λόγια!
    Εξαίσια, μοναδικά και ποιητικά κατέγραψες τις σκέψεις σου!
    Με μια ανάσα σε διάβασα... η έλλειψη σημείων στίξεως ευρηματική!
    Σε φιλώ γλυκά και σε αφήνω να συνεχίσεις τις σκέψεις σου! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Αριστέα μου!
      Όταν καταγράφει κανείς σκέψεις δεν χωράνε σημεία στίξεως.
      Οι σκέψεις είναι χείμαρρος!

      Καλημερούδια! <3

      Διαγραφή
  8. Αν είχα καπέλο θα το έβγαζα...!
    Εξαιρετική γραφή,
    κι όσο κι αν λες ότι είναι μπερδεμένο στην αρχή,
    εμένα μου έβγαλε μια απίστευτα όμορφη συνοχή!
    Μη σταματήσεις να σκέφτεσαι,
    και ειδικά να αισθάνεσαι!
    ...
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Ξύλινε Ιππότη!
      Πραγματικά!

      Καλό υπόλοιπο Κυριακής!

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφο κείμενο και αληθινό.
    Πολλές φορές με πιάνω να κάνω κάτι τέτοιες σκέψεις ,άλλωτε δε με πειράζουν , άλλωτε με ενοχλούν γτ είναι πράγματα άσχημα κ ρεαλιστικά ..πολλές φορές και μένα τέτοιες σκέψεις γίνονται μέσα στα μέσα μ.μ. Τί να κάνεις;;; !Άλλωτε συναντάς ανθρώπους που με ένα σου βλέμμα δεν αρκεί να απαθανατήσεις τόση ομορφιά και άλλες πάλι δε σε κρατάει καμία πόρτα !!
    Μ'άρεσε ιδιαίτερα το σημείο με την κοπελιά που ήθελες να ''ξυπνήσεις'' από το αχανές της βλέμμα .. Κόλλησα ..,και σε κάθε μία σου λέξη ακόμα πιο πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άχ νομίζω οτι έπρεπε να το είχα κάνει!
      Καλό θα έκανα.
      Το παιδί με τα γαλάζια μάτια την κοίταζε και έλιωνε στην κυριολεξία.

      Καλώς ήρθες!

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Εθισμένη στην αγάπη,
    η εικόνα είναι καταπληκτική!! :))
    Το κείμενο εξαιρετικό, ανθρώπινο και αληθινό.. μου φέρνει αναμνήσεις από την Αθήνα!! :)) Όμορφες σκέψεις... πόσος κόσμος σε αυτή την πρωτεύουσα και πόσος μοναχικός κόσμος...
    Καλό Σαββατόβραδο! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμμ έχεις δίκιο!
      Πόσο μοναχικός κόσμος!
      Είναι λυπηρό αυτό!

      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  11. τον είδες ε; (αυτόν, τον κάποιον),
    αλλά η "παρατήρηση, παρατήρηση".

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι τον είδα
      αλλά το κακό είναι ότι εφυγα από την αντίθετη κατεύθυνση!
      Δεν ανταλλάξαμε λέξη!

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Σε αυτό με την πρωτεύουσα έχεις δίκιο. Ευτυχώς που κάποιοι που δε χωνεύω πέρασαν επαρχία. Δε θα τη γλίτωνα αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φοβερή η ανάρτησή σου! Μ'αρέσουν οι σκέψεις σου!
    Και επιτέλους πρέπει να ξεκαθαριστεί η έννοια του ρομαντικού,του ευγενικού και του μαλάκα! Δεν βράζουν όλοι στο ίδιο καζάνι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναί πρέπει να ξεκαθαριστεί,αλλά κάποιοι που έχουν ριζωμενες διαφορετικές αντιλήψεις,που ταυτίζουν τις έννοιες μεταξύ τους νομίζω θα δυσκολευτούν να τις ξεριζώσουν.

      Φιλιά !

      Διαγραφή
  14. Καιρό είχες να γράψεις και χαίρομαι που επέστρεψες...
    Εμένα μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις για όσες σκέψεις πρόλαβες να θυμηθείς...
    Καλωσήλθες και πάλι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρήκα λίγο παραπάνω χρόνο και σε ξαναδιάβασα, εφόσον λύθηκες τόσο πολύ και τόσο όμορφα, με την αυτόματη γραφή, προορίζεσαι για μεγάλα πράγματα.
      Α! Και μην αφήσεις κανέναν να σε "πατήσει". Εσωτερικά μιλάω, όχι εξωτερικά. Γιατί η ομορφιά και η καλοσύνη, έλκει τον εκμεταλλευτή και τον σαδιστή, και θέλει προσοχή.
      Μια εξίσου love addict, σε φιλώ ;)

      Διαγραφή
    2. Σ'ευχαριστώ πολύ για τον καλό σου λόγο.Πραγματικά!
      Ξέρεις έχεις πολύ δίκιο δεν πρέπει αφήνουμε κανένα να μας εκμεταλλεύεται αλλά αυτό είναι νομίζω κάτι που έρχεται με τα χρόνια.Όσες περισσότερες φορές σε κάνουν κουρέλι τόσο πιο πολύ σκληραίνεις προς τους ανάλογους ανθρώπους βέβαια.

      Καλή μου Μαρία,χαίρομαι που με ξαναεπισκέφτηκες.

      Φιλιά :)

      Διαγραφή
  15. Μια ευχάριστη νότα στην καρδιά μου τα λόγια σας!

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μου θύμισε αγαπημένο Λειβαδίτη η γραφή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμούν ιδιαίτερα τα λόγια σου!

      Καλό απόγευμα ηλιογράφε μου!

      Διαγραφή
  17. Υπεροχο το κειμενο σου...
    Ταυτιστηκα με πολλες σκεψεις σου και με αγγιξε..
    Καλως σε βρηκα και εγω λοιπον!
    Kαλο σου βραδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αλήθειες